Tegenspreken
In mijn ouderlijk huis hadden wij broers en zussen allemaal wel een mening ergens over. Geen onderwerp was te gek. We waren het regelmatig niet met elkaar eens. Maar over de regels van het huis waren we eensgezind. Wij vonden - maar nooit allemaal tegelijk - dat er van die regels veel niet deugde. Met name als die regels ons niet uitkwamen. Mijn ouders noemden dat tegenspraak. Als kind wilden wij tegen de regels ingaan. Nu weet ik dat dit heel gezond is, en ook nuttig. Het is goed dat er regels zijn en het is ook goed dat kinderen daartegenin willen gaan. Tegenwoordig hoor ik veel minder dat ouders tegenspraak ook tegenspraak noemen. Het woord tegenspraak lijkt verdwenen. Ouders kiezen er regelmatig voor hun eigen regels niet te handhaven. Ze lijken de tegenspraak gelaten te ondergaan met een houding van: ach, dat is ook wel goed. Maar is dat ook goed? Ik denk het niet. Misschien is het zelfs ongezellig en ongezond. Voor ouders en kinderen. Zouden ouders zich daarvan bewust zijn?
Het aardige is dat wat in het ouderlijk gezin gezond is, in de politiek ook gezond is. We horen weleens van politici die zich omringen met meelopers. Heel ongezond. Zo kunnen stadsbesturen bestaan uit uitsluitend gelijkgestemden (bijvoorbeeld: vóór fusie met Amsterdam). Heel ongezond. Het bestuur van onze gemeente, provincie, enzovoort is juist gebaat bij tegenspraak. Burgemeester en wethouders horen tegenspraak te willen krijgen van de gemeenteraad. Daarom hebben wethouders ook een lossere relatie met de raad - als het goed is. Ook een diverse samenstelling van het stadsbestuur zelf draagt ertoe bij dat de gemeente door de gehele raad wordt bestuurd.
Mij werd onlangs gevraagd wie ik dacht dat Weesp bestuurde: "Dat is toch de gemeenteraad?" In Weesp heb ik daarover mijn vraagtekens. Mijn indruk is dat tegenspraak bij ons huidige stadsbestuur al vanaf het begin niet welkom is geweest. "Tegenspraak? Dank u, maar nee dank u!", lijkt het motto van dit college. Iedereen-hoort-erbij, zijn mooie woorden. Heel gezellig! Maar alleen als je het met ons stadsbestuur eens bent. Want anders… ! Zou het stadsbestuur zich daarvan bewust zijn?