Hanna Hilhorst vertelt elke week over het werk op boerderij De Groene Griffioen. Volg Hanna ook op WeesperNieuws Extra. Daar schrijft ze elke vrijdag over haar persoonlijke ervaringen op het boerenerf.
Hanna Hilhorst vertelt elke week over het werk op boerderij De Groene Griffioen. Volg Hanna ook op WeesperNieuws Extra. Daar schrijft ze elke vrijdag over haar persoonlijke ervaringen op het boerenerf. Foto: Brian Elings

Zuidelijk temperamentje

Mocht u zich deze weken op het Franse platteland begeven, dan treft u wellicht het Montbéliarde koeienras. Herkenbaar aan de roodbonte vacht, witte kop en gespierde bouw.

Boer Boy koos jaren geleden voor De Groene Griffioen dit ras, omdat ze geschikt zijn voor zowel melk als vlees en een goede weerstand hebben. Dat ze daarnaast ook beschikken over een Frans temperamentje maakt ons boerenwerk soms tot een leuke uitdaging.
Vooral voor Jurre en mij - op onze vorige boerderij in Drenthe waren we het altijd rustige Fries-Hollandse ras gewend - is het nu soms even slikken (en schrikken) als de koeien op hun route van het weiland naar de stal zich ineens omdraaien en weer hard terugrennen. Merde!
Volgens Jurre vertonen de Montbéliarden meer natuurlijk gedrag, omdat ze minder ver zijn doorgefokt - en dus minder gedomesticeerd - dan de Nederlandse koeienrassen. Ze schrikken sneller en hebben een echte kuddegeest: als de een linksaf gaat, volgen ze alle zestig.

Enfin, laten we het sjeu noemen. Kleurrijk. Want aan het eind van de dag zijn ze best lief. En geven ze ons de beste melk.

Volg Hanna ook op WeesperNieuws Extra. Daar schrijft ze elke vrijdag over haar persoonlijke ervaringen op het boerenerf.