Groene punt
Jan: "Met Kan Kooper."
Stefan: "Met Stefan. Zei jij nou "Kan?"
Jan: "Nee, ik zei Jan maar vroeger zei ik wel eens "met Kan Jooper".
Stefan: "Ik verstond Kan Kooper, maar goed ligt aan mij. Ik wou je een fijne vakantie wensen en ik wou vragen of je en zo ja welk boek je meeneemt."
Jan: "Ik lees nu een boek over Churchill. Weet je dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog een voorstel was van het Lagerhuis dat alle Britten hun kooper moesten inleveren voor de oorlogsindustrie want er was ernstig tekort aan kooper en er werd gezegd dat dat ook gold voor alle kooperen instrumenten dus saxofoons, sousafoons, trompetten, schuiftrombones en vergeet de bas-tuba's niet!"
Stefan: "En?"
Jan: "Nou, Churchill was vooral tegen het inleveren van instrumenten; hij sprak toen de legendarische woorden: "als we dat doen, wat voor land zijn we dan nog aan het verdedigen?"
Stefan: "Leven zonder muziek is zinloos."
Jan: "Precies, en ik moest toen ineens aan de groene punt denken waar op dit moment gehandhaafd wordt omdat niet meer gezwommen mag worden in verband met gevaar van de scheepvaart."
Stefan: "Zag er de laatste dagen heel kaal uit."
Jan: "Precies! Ik vond het een toonbeeld van vrijheid, soort jaren 50 onbezorgdheid, een groene grazige weide met jongelingen van diverse pluimage aan lianen slingerend van boom tot boom en dan de Vecht in plonzen; prille liefdes aan de waterkant terwijl ouders verliefd scrabbelend met een glaasje wijn en een stukje kaas van pronkjuweel tevreden toekijken. Het mag niet, maar we doen het toch. Je kunt alles verregelen, maar dit is mooi. Hou wat mooi is vast. Voor even regeert niet de angst maar de Schoonheid …. En nu is na een paar dagen handhaven dat hele beeld uit elkaar gespat! Het is kaal en voor je het weet staan er voor die zogenoemde veiligheid er toch een aantal veel te dure huizen op."
Stefan: "En het gevaar voor de scheepvaart?"
Jan: "Scheepvaart, scheepvaart… we hebben het niet over het Amsterdamrijkanaal... laten we nou eerst eens denken hoe we ervoor zorgen dat er gezwommen kan worden en dat de scheepvaart en de zwemmers weten dat je bij dat groene puntje op sommige momenten even goed moet opletten."
Stefan: "Ik voel hem aan komen : een vrijwillige ietwat kalende badmeester met een kooper instrument die het gevaar weg blaast als het nodig is en de eerste vrijwillige badmeester heeft zich al opgeven en zijn naam is?"
Jan: "Precies Kan Jooper!"
Stefan: "Fijne vakantie Jan, en hou vol."
Jan: "Hou vol."