Marathonraspen
Voor een grote leverancier van duurzame maaltijdboxen mogen we deze week 450 zakjes geraspte kaas vacumeren. Afhankelijk of deze bezorgd moeten worden bij een eenpersoonshuishouden, een echtpaar met of zonder kinderen of een groot gezin moeten deze zakjes 75, 125, 190 of 250 gram kaas bevatten. 70 kilo kaas in totaal, kortom: we hoeven ons niet te vervelen.
Het goede nieuws: we hebben een raspmachine. Niks geen gedoe met een handrasp, nee, het enige dat we hoeven te doen is de kaas in stukken te snijden en te ontkorsten. Het minder goede nieuws: de raspmachine stamt nog uit de vorige eeuw en wordt heet, heter, heetst na de zoveelste kaas. Om hem een beetje te ontzien moeten we dus noodgedwongen met kleine porties werken en het snijden, ontkorsten, raspen, vullen en vacumeren zo veel mogelijk afwisselen.
Op het moment van schrijven hebben we twee raspdagen achter de rug en zitten we op bijna twee derde van de productie. Nog even doorzetten. Mijn kleren ruiken naar kaas, mijn haren ruiken naar kaas. Maar: een eer is het, een eer blijft het. Want komende week liggen ónze zakjes kaas bij 450 huishoudens. Eet smakelijk allemaal!