Nora is tekstschrijver, blogger op milesandmore.nl en socialmediajunk. “Een dag geen wifi is een dag niet geleefd.” Volgende week op deze plek: Stefan Stasse en Jan Kooper.
Nora is tekstschrijver, blogger op milesandmore.nl en socialmediajunk. “Een dag geen wifi is een dag niet geleefd.” Volgende week op deze plek: Stefan Stasse en Jan Kooper.

Bakvisjes

“Check deze snap, echt zo cute.” Twee pubermeisjes lopen Dansschool Van Harten uit, terwijl ze op één telefoon kijken. Ik doe net mijn fiets op slot voor ons huis - even verderop in de straat - en kan de conversatie tussen de meisjes letterlijk volgen. Oké, ik ben ook een beetje aan het afluisteren. De middelbareschoolmeisjes die wekelijks door onze straat lopen op weg naar hun dansles noemen wij liefkozend ‘bakvisjes’. Hun onderlinge gesprekken vind ik heerlijk vermakelijk. En herkenbaar. Want ooit was ik zelf een bakvisje.
“O mijn god, ja, hij is echt zó leuk.” De kleinste van de twee meisjes giechelt aandoenlijk. De grotere bakvis trekt haar telefoon terug en zegt met luide stem dat zij de eerste was die hem leuk vond. “Dus dan kan jij gewoon met Daan.”
Het kleinere meisje slaakt een gilletje. “Awkward! Daan is echt zo random, kijk maar naar de snap die Emma me stuurde.” Ik veins dat ik mijn fiets nog steeds op slot aan het doen ben, want ik ben nu benieuwd hoe ‘random’ iemand kan zijn en hoe het verder gaat met deze GTST-achtige ontwikkelingen.
De grotere bakvis kijkt naar de Snapchatfoto – want dat is een ‘snap’, is mij laatst verteld – en roept "woep woep" en "die chick is echt gedist!" op een toon die me naar oordoppen doet verlangen. Weer giechelt het kleine pubermeisje. Ze zegt: “Emma heeft ook met XXX iets gehad, nog vóór jou.” Ik versta de naam van deze persoon niet, maar zie wel dat dit tegen het zere been van het grote meisje is.
Ze verheft haar stem. “Ik snap niet dat jij met Emma omgaat, ze is echt een *terminale ziekte in combinatie met een sekswerker*.” Dit laatste verwoordt ze iets anders, maar het lijkt me beter dat niet letterlijk te quoten.
Het kleinere bakvisje schrikt zo te zien van de plotselinge grofheid van haar vriendin, springt op haar fiets en zegt: “Ga je nog fietsen of niet?”
Zwijgend fietsen de meisjes langs me. Ik zeg hoi. Alleen het kleinere grietje mompelt iets terug, de grotere kijkt geïrriteerd voor zich uit. Ik ben blij dat ik geen bakvis meer ben.

Om privacyredenen - en om boze bakvissen te voorkomen - heb ik de namen van de betrokken personen veranderd.