Afbeelding

Van de lezers

Museum Weesp
Naar aanleiding van het interview met Lisette Zijp, de huidige conservator van Museum Weesp, in/op Weesper Nieuws Extra, moet mij echt iets van het hart. Het is niet zo dat ik mevrouw Zijp wil aanvallen op onjuistheden ten aanzien van de voorgeschiedenis van haar museum. Zij trof het museum aan in een desolate toestand en heeft geen tijd gehad zich in de geschiedenis van het museum vóór 2014, toen de vorige conservator Ad Jobse vertrok, te verdiepen. Maar van een ‘oudheidkamer’ kan echt niet gesproken worden. Niet voor niets was het museum – al jaren vóór de komst van Jobse – ‘erkend museum’. De herinnering daaraan hangt nog aan de gevel van het Stadhuis.

Dankzij deze erkenning mocht het museum in de tijd dat het Rijks verbouwd werd meer dan tien jaar lang de collectie Hollands porselein van het Rijksmuseum tonen, als ‘Rijksmuseum aan de Vecht’. Omdat de gemeente Weesp de digitale registratie via ADLIB niet meer wilde betalen, is Ad Jobse daarmee gestopt, waardoor de digitale gegevens (betr. de hele collectie prenten (ca. 400) en de hele collectie porselein) verloren gingen. In de periode-Jobse zijn prachtige tentoonstellingen gemaakt, onder meer over de reclame-expeditie van Van Houten in Noord-Afrika met als filmer Louis van Gasteren, Weesper kunstenaars in de 19de en 20ste eeuw, De Magneet en het werk van stadsfotograaf Verheul. Zeer succesvolle tentoonstellingen uit de tijd vóór Jobse waren Nirwana aan de Vecht over plannen van Van Houten voor een tuindorp in Weesp, Rie Cramer en een grote VH-tentoonstelling waarvoor Van Gasteren de film Bruin Goud ter beschikking stelde. Het hele jaar door waren er rondleidingen, ook in het Engels en Duits. Eén keer per jaar was er, ook in de tijd van Jobse, de Cultuurdag waar de laagste klassen van vmbo en Vechtstede in het museum, het archief en op het fort ontvangen werden. Succesvol was eveneens de jaarlijkse Chocoladebeurs, waar verzamelaars van artikelen van Nederlandse chocoladefabrieken hun spullen aan de man konden brengen.De jaren 2014 tot 2016 zijn op voorstel van de gemeente Weesp experimentele jaren geweest, zonder conservator, en het resultaat was de ruïne die mevrouw Zijp aantrof.

Aukje Zondergeld, oud-conservator