Blokfluit
Jan: "Jan Cooper!"
Stefan: "Hé Jan, ik ben nog geveld door de griep en ik had van je gedroomd. Dat je kindje Jezus was. Je lag ook in een kribbe met je kleren aan, ook gewoon jouw lengte en gewicht en je heette gewoon Jan."
Jan: "Ik was Jan Christus…?"
Stefan: "Ja! En dat is toch ook bijzonder, dezelfde initialen: JC, Jan Christus de verlosser."
Jan: "Precies. Noem mij Jan Christus van Aetsveld."
Stefan: "Nee, maar even serieus. Dit soort dromen heeft een betekenis. Zeker als je het rond kerst droomt."
Jan: "Nou, het is wel zo - en dat heb ik je eigenlijk nooit verteld. Maar ik kon als zevenjarig jongetje heel goed blokfluit spelen en ik werd met kerst overal gevraagd. Samen met mijn moeder gingen we alle kerken af. De eerste jaren alleen in Arnhem, maar later ging ik heel Nederland door. Ik was een soort Jan Smit op blokfluit. In het begin wel heel leuk, maar ook soms heel eenzaam. Reden we door Veenendaal bijvoorbeeld, in die Daf 33. Moest ik de sigaretjes aansteken voor mijn moeder. Het was koud, guur, geen verwarming, konden we de kerk niet vinden… Dan kon ik me echt home alone voelen. Terwijl mijn vriendjes lekker een sneeuwpop maakten of bij de kachel Monopoly aan het spelen waren. Dit heb ik tot mijn vijftiende gedaan."
Stefan: "En toen?"
Jan: "Toen ben ik saxofoon gaan spelen. En wilde geen kerk me meer hebben."
Stefan: "De rest is geschiedenis…"
Jan: "Ik vond het een mooie tijd hoor, maar dat typische kerstgevoel van samen bij de kerstboom met een stalletje, dat heb ik niet. Voor mij is kerst lekker niks. Geen groepsdruk, geen anderen, geen vreemde pasteitjes of gourmetten met familie die niet tegen wijn kunnen. Met kerst ben ik vrij."
Stefan: "Mooi."
Jan: "Maar goed, even terug naar die droom van jou."
Stefan: "Ja, jij lag daar in die kribbe in de opslagruimte van café het Helletje, je moeder was de havenmeester, je vader was dokter Burggraaff, je werd warm geblazen door de Walrus en zijn vrouw, die verkleed waren als de os en de ezel en de Wet Paper Boys zongen ‘Er is een kindeke geboren’.
Jan: "Onbevlekt ontvangen, mag ik toch hopen?"
Stefan: "Ja, Jan Christus van Aetsveld. De blokfluitjongen, de verlosser, zoon van god."
Jan: En wie was god?"
Stefan: "Ik had het idee dat ik dat was."
Jan: O. Had je koorts?"
Stefan: Ja, maar vandaag al een stuk minder."
Jan: "Ik ben benieuwd wat je met Pasen droomt. Hou vol!"
Stefan: "Fijne vrije dagen Jan, hou vol."