'Zijn dit échte dieren?'
De groepen 5 t/m 8 van een islamitische basisschool uit Almere komen deze weken omstebeurt kaas maken op onze boerderij. Net als elke andere schoolklas knijpen de leerlingen direct hun neus dicht als ze op het erf arriveren. 'Wat stinkt het hier!' En: 'Help, mijn schoenen worden vies.' Dat duurt ongeveer 5 minuten. Daarna volgen de 'Aaahs' en 'Oh, my Gods.' Ook nu weer. 'Zijn dit échte dieren?', vraagt een jongetje uit groep 5. 'Kunnen deze koeien écht melk geven? En leggen de kippen échte eieren?' Ik knik: 'Cool, hè.' De kinderen aaien en voeren en vergeten bijna dat ze voor iets anders komen. 'Kom, we gaan handen wassen en kaas maken', roep ik en neem ze mee naar onze Acapellazaal, waar de pannen en kaaspers al klaarstaan. In groepjes verwarmen de leerlingen de melk tot 29 graden, waarna ze al roerend zuursel en stremsel toevoegen. Na een half uur wachten - tijd voor een pakje drinken en een boterham - snijden ze de dik geworden melk (wrongel) in stukjes. We verwarmen de pan opnieuw, scheppen de wrongel in kaasvormpjes en persen het laatste vocht eruit. En dan: 23 kindermondjes die gulzig van de kaasjes proeven. Goedkeurend gesmak, trotse koppies. Om van te genieten!