VAN DE LEZERS


Duurder uit

In het WeesperNieuws van 26 februari wordt nader ingegaan op de bovengemiddelde stijging (plus 15%) van de woonlasten in Weesp. Wethouder de Lange wordt ter zake geïnterviewd en geciteerd, hij stelt dat de stijging niets te maken zou hebben met onze fusie met de hoofdstad, hij merkt daarover zelfs op dat de woonlasten omlaag zullen gaan in 2022 zodra Weesp opgaat in Amsterdam. Dit klinkt wel heel erg ongeloofwaardig wanneer je zonet je inwoners hebt geconfronteerd met een verhoging van 15%. Al sussend, verwijst de wethouder voorts naar de generale ontwikkelingen op de huizenmarkt als oorzaak van de exorbitante lastenverzwaring. Dit kan (mede) zo zijn, maar de wethouder had er dan ook wel volledigheidshalve bij mogen zeggen dat de stijging van huizenprijzen in Amsterdam, (en daarmee dus ook in Weesp, als u begrijpt wat ik bedoel) al jaren veel en veel hoger uitpakt dan die in andere regio. De vrees is gerechtvaardigd dat de lastenverzwaringen het begin zullen zijn van een aantal andere onvoorziene en ongewenste ontwikkelingen die rechtstreeks verband houden met Weesp’s inlijving door/bij Amsterdam.
Daan van den Wall Bake, Weesp

Doofpot

De discussie over het aantal sociale huurwoningen en de bouwhoogte ervan op de locatie van de voormalige Kostverlorenflat zit muurvast. Dit komt vooral, omdat het college afspraken met Ymere over alternatieve locaties voor sociale woningbouw in de wijk Hogewey ontkent. Daarom heeft onze Stichting afgelopen december - mede namens de omwonenden - een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur gedaan om alle informatie daarover boven tafel te krijgen. De gemeente moet dan binnen 4 weken beslissen. Na 8 weken hadden wij echter nog niets van de gemeente gehoord. Daarop hebben we in februari een bezwaarschrift ingediend, waarop de gemeente doodleuk reageert met: “binnen 12 weken zal het college op uw bezwaar beslissen, na advies van de bezwaarschriftencommissie. Als het langer duurt, wordt u geïnformeerd.” Dit kan betekenen, dat wij pas informatie krijgen, als het concept-bestemmingsplan al door het college is vastgesteld. Daarom hebben wij vorige week de raadscommissie gevraagd, het college te “verzoeken” zo snel mogelijk de gevraagde informatie te verstrekken. Wij gingen er zonder meer vanuit, dat de commissie ons verzoek zou steunen. Belanghebbende omwonenden moeten toch over alle relevante informatie beschikken, zou je denken. Maar nee, het bleef oorverdovend stil in de commissie. Geen enkel commissielid of politieke partij zei er iets over. Ze hebben blijkbaar allemaal zo hun redenen om de afspraken met Ymere in de doofpot te willen houden. En daar mag de waarheid dan voor wijken. Daarmee laten deze volksvertegenwoordigers wel ruim 200 huishoudens rond de Kostverlorenlocatie in de steek. We zouden naar de rechter kunnen stappen, maar dat kost ons honderden euros en daar hebben we geen trek in. Niet de rechter, maar de raad zou het college een forse tik op de vingers moeten geven. Zou deze ingezonden brief de politieke partijen wakker kunnen schudden?
Stichting Bewonersbelangen Weesp, Anton van Daalen

Regionale Energiestrategie

Het energieakkoord van Parijs zou wel 1000 miljard moeten kosten eer we aan de normen in 2050 gaan voldoen. Hier heb ik eens over na zitten denken en ik kwam tot de volgende conclusie. Als we met zijn alle eens heel veel minder verkwistend zouden zijn, hoe zou het er dan uit gaan zien? En met heel veel minder verkwistend bedoel ik:
- Fossiele vervoersmodaliteitsmotoren reduceren tot een minimumvermogen en -inhoud, die wel de maximumsnelheid van 100 km/u kunnen halen;
- Vliegverkeer beperken tot het hoogst noodzakelijke, dus geen vakantievliegverkeer meer;
- Arbeidsplaatsen verplaatsen om woon-werkverkeer drastisch te reduceren. Heel veel arbeidsplaatsen hoeven echt niet per se in de Randstad of grote steden te zitten;
- Huizen heel anders bouwen. Ondergronds slapen en boven wonen scheelt enorm in de stookkosten en koelkosten. Dit systeem word al gebruikt op veel woonarken;
- Geen producten meer overzee aanvoeren, maar in eigen land produceren. Dat schept ook werk gelegenheid;
- Productie van elektrische auto’s acuut stoppen, tot men stroom kan opwekken die niet milieu belastend is;
- Stoppen met de productie van zonnepanelen, omdat die erg milieubelastend zijn en nooit een positief rendement halen ten opzichte van het milieu;
- Bevolkingsgroei op de aarde beperken, want dit is de ergste milieu vijand die er is;
- Zeer snel waterstofproductie en -gebruik op gang brengen.
Voor bovenstaande is een transitie van denken nodig en dat is heel iets anders dan het huidige denken. Mijn inziens zouden de energiecoaches en -coöperaties hier veel meer op in moeten zetten in plaats van zich te blijven blindstaren op zonnepanelen en windmolens.
Piet Bennik