Van de lezers
Wooncoach
Woningcorporatie Ymere gaat wooncoach inzetten die senioren vraagt of ze nog wel prettig wonen. Misschien is het huis te groot of zijn er andere woonbehoeften. Ik woon in de ex-aanleunwoningen aan de Kuyperlaan. Een van onze medebewoonsters kwam hier in 2013 wonen toen onze mini-appartementjes nog echte aanleunwoningen waren. Zij was toen 86 jaar. Zonder enige vorm van communicatie met de toenmalige bewoners, werd het complex een jaar later – in 2014 – ontkoppeld van de zorg van Vivium. Alle in dit complex wonende (hoog)bejaarden werden in de steek gelaten, oftewel ontzorgd. En dat terwijl mensen heden ten dage steeds ouder worden. Diezelfde buurvrouw is nu 93 jaar, kan amper nog lopen, valt regelmatig om, kan geen huishoudelijke klusjes meer doen, en moet op eigen houtje zorg inkopen. Zij kan niet meer zelfstandig wonen, maar er is de komende jaren geen plaats in bejaardentehuizen. Zij heeft geen keus. Wat veel schrijnender is, is dat Ymere bij mutatie van onze mini-appartementjes de huur doodleuk verhoogt met minimaal € 100,00. Er zijn bewoners in ons complex die voor hun woning met een oppervlakte van 43 m2 ruim € 650,00 huur moeten betalen. Want ach, die mensen krijgen toch huursubsidie, dus laten we maar aan hen verdienen. Makkelijk toch? Zo gaat het ook met vrijkomende eengezinswoningen en/of appartementen, waar Ymere bewoners die er al zowat hun hele leven wonen en daardoor een mooie lage huur betalen (zeg maar € 350,00), eruit probeert te krijgen, en vervolgens de huur van die woningen omhoog gooit naar pakweg € 700,00. Ymere heeft belang bij verhuizingen. En niet bij bejaarden. Beter zet Ymere een wooncoach in die onderzoekt of senioren en (hoog)bejaarden nog wel voor zichzelf kunnen zorgen. Ymere doet er goed aan ervoor te zorgen dat de aanleunwoningen weer echte aanleunwoningen worden.
Henriëtte van der Meulen