Je moet toch wat
Wij hebben ons dakterras bestempeld tot vakantiebestemming van 2020. Veel verder dan dat wordt het waarschijnlijk niet de komende weken. Maar het dakterras is precies goed om lekker van de zon te genieten, zonder meteen last te krijgen van frisse-neus-schaamte: je schamen voor het feit dat je buiten bent. Ik heb er last van. Zodra ik ‘echt’ naar buiten ga, kijk ik continu schichtig om me heen of iedereen wel op anderhalve meter afstand blijft. Hardlopend langs de Vecht, tussen de senioren op elektrische fietsen, de wielrenners, de ouders met kinderwagens en de motorrijders, voel ik me bijna vies dat ik aan dit massagedrag meedoe.
Pas als ik weer veilig in mijn quarantaineverblijf ben, zakt de schaamte en word ik wat rustiger. Wat daar wellicht aan bijdraagt is dat door deze coronasituatie mijn alcoholconsumptie is opgeschroefd naar dagelijks, met neiging tot fulltime. Want ‘je moet toch wat’ en ‘je kunt er maar beter het beste van maken’. Deze dooddoeners kun je op vrij veel situaties toepassen. Zo is mijn schermtijd vanuit diezelfde gedachte toegenomen met 30 procent de afgelopen weken, want je moet toch wat? Ook onze etentjes buiten de deur zijn in het kader van hashtag supportyourlocals verruild voor bezorgdaghappen en bakjes Nelis ijs uit de vriezer, want je kunt er maar beter het beste van maken toch? Nee, wij – pas op want ik gooi er nog een dooddoener in - mogen niet klagen hoor!
Met al die quarantainesnacks en alcohol liggen er wel wat coronakilo’s op de loer. Gelukkig is er momenteel een overdosis aan onlinechallenges (van planken, wc-rol hooghouden en zo veel mogelijk sit-ups in twee minuten, tot TikTok-dansjes en zelfs een koalachallenge), waar ik me toegewijd op stort, want – jawel daar is-ie weer - je moet toch wat? En mijn hemel, al die onlinesportlessen: bij ons thuis zijn de yogamat, dumbbels en Zwift inmiddels vast onderdeel van het meubilair geworden.
Ook al is de aanleiding natuurlijk megashit - ik ben de laatste die luchtig zou doen over de coronacrisis – thuisquarantaine en dakterrastoerisme zijn zo erg nog niet, ik houd het nog wel even vol.