Stephanie Prinssen is tekstschrijver en yogadocent. Volgende week op deze plek: huisarts Hans Burggraaff.
Stephanie Prinssen is tekstschrijver en yogadocent. Volgende week op deze plek: huisarts Hans Burggraaff.

Winkelwagenwals

Omdat ik je vorige keer al een kijkje in eigen huis gunde, trakteer ik je vandaag op het dansje dat ik afgelopen zaterdag maakte. Niet buiten waar de vogeltjes fluiten, maar op een plek waar je dit misschien wel het minst verwacht. De uitvoering was simpel, en doodeenvoudig bepaald door het lot: na vier weken vermijding was ik nu echt aan de beurt om een supermarkt te bezoeken. De zon scheen uitnodigend en er waaide een fijn briesje. Dus aan frisse moed ontbrak het niet. En om onaangenaam gehots in de winkel te voorkomen, ging ik met een doelgericht lijstje op routing goed voorbereid op pad. Nog niets vermoedend stapte ik onze blauwe bonusaanbieder binnen en duwde braaf de aangewezen winkelwagen de koopvloer op. Om prompt in een shopcarrousel te belanden waarvan mijn stresslevels begonnen te piepen. Want waar ik als biomarktmuts ook op had gerekend, aan een dwingende rijroute met strenge doorloopmaatregelen had ik totaal niet gedacht. Nogal ontdaan van dit nieuwe normaal liet ik mij gedwee met de stroom meevoeren en gooide dat wat van pas kwam onderweg in mijn kar. Na twee uitputtende rondjes kwam ik ter hoogte van de kazen in plastic weer enigszins bij. Waarna ik mij schaterend afvroeg of ik wel goed snik was. Want wat had ik nou net blind uit de schappen getrokken? Eén bos bietjes, een fles bleek, drie zakken drop en twee mud piepers? Hoezo geen pleepapier? Maar ook: wat was ik hier in godsnaam mee van plan? De cursus thuis op elkaars lip zitten tot een huwelijkse hel opschroeven?? Ja, dank je de koekoek! Dan liever met een stalen smoelwerk alles dwars tegen de mallemolen in weer terugleggen. Dat ik de anderhalvemeteraura daarbij ruimschoots in acht nam, gaf weinig geruststelling. Zo bleek uit de veelzeggende blikken om mij heen. Gelukkig kon ik ook daar de humor van inzien. Maar écht leuk werd het pas toen vriend Eric als boomlange tegenligger mijn kant op kwam zeilen. Eén uitgewisselde blik was voldoende om samen een winkelwagenwalsje te draaien. Zomaar midden op een gangpad. Ik hoop dat je onze pretoogjes hebt gezien.