Hechtingen
“Er ligt weer een schaap op zijn rug”, wees Jurre naar het weiland van de buurman. Hij sprintte weg en sprong achter ons huis de sloot over. “Hup papa”, zongen de kinderen terwijl hij over een hek klom en het schaap overeind hielp.
Een schaap kan dit niet zelfstandig, omdat zijn rug te breed is. Ligt hij te lang, dan drukken zijn organen op de longen en ruggenwervel waardoor hij kan stikken. Belangrijk is dat je het schaap eerst op zijn kont zet, zodat de organen ruimte krijgen en er bloed naar de spieren kan. Een schaap via zijn zij terugrollen is gevaarlijk: door een maagwenteling gaat het dier alsnog dood.
Het schaap dat Jurre weer op de been hielp, rende gelukkig hard weg. “Papa is een superheld”, riepen de jongens en speelden weer verder. Toen belde Jurre: “Bel de dokter. Ik ben in het weiland met mijn hand in een scherp stuk metaal gevallen. Ik bloed als een malle.” Potver. “Wát is er gebeurd”, vroeg de doktersassistente. “Mijn man ging een schaap redden en viel in een stuk metaal.” Ik hoorde haar typen. “Staat genoteerd, laat hem snel komen.” En terwijl Jurre met een met bloed doordrenkte handdoek de dokterspost binnenkwam, snelde de dokter op hem toe: “Meneer, is alles goed met het schaap?”