Deel 4: Actie
Kinderverhaal 8 - 12 jaar
Vorige week:
Van het geluksgevoel waarmee Anne die eerste vakantiedag wakker werd, was weinig over. Annes ouders deden het oude tuinhuisje - sinds jaar en dag de thuisbasis van Het Verbond - in de verhuur. Geen haar op Annes hoofd die erover piekerde daar zomaar mee in te stemmen. Tijd voor actie!
Het drietal was inderdaad in actie gekomen. En niet zonder gevolgen. Ze zaten niet voor niets hier, op de bunker bij de Grijze Punt, te vergaderen. Suus en Guus wilden ze liever even niet onder ogen komen na hun woede-uitval van gisteren. Het stel had zich de afgelopen dagen fanatiek gestort op de renovatie van het tuinhuis. Het was hun gelukt het gebouwtje in enkele dagen een volledige make-over te geven, waardoor het nu prima geschikt was voor bewoning. Met lede ogen hadden Anne, Harold en Ersan toegezien hoe er in de voortuin een bord werd geplant met daarop de tekst: ‘Woonruimte te huur’. Ze hadden niet verwacht dat het bord veel reacties zou opleveren. Wie wil er nou in iemands achtertuin wonen? Opmerkelijk veel mensen, blijkbaar. Want diezelfde dag nog hadden Annes ouders verschillende telefoontjes gekregen van belangstellenden. Het Verbond was niet voorbereid op zulke snelle reacties. En dat had geleid tot de impulsieve waterfeest-actie, met alle gevolgen van dien.
Feitelijk hadden ze die dagen voorafgaand aan de eerste bezichtiging niet nuttig besteed. Ze waren alleen maar bezig geweest met spectaculaire en nogal onrealistische plannen. Harold had wel hartgrondig zijn best gedaan om een goed actieplan te bedenken. Hij wou dat alles weer goed kwam tussen hem en Anne, die erg tegen hem was uitgevallen omdat hij de naam van hun groepsapp had veranderd. En het was Harold niet gelukt uit te leggen waarom hij dat gedaan had. Hij wist het zelf eigenlijk niet eens. De laatste zes weken, toen de school weer open was gegaan, had hij zich met regelmaat een beetje onbestemd en droevig gevoeld. Het was geen fijn gevoel. Op een of andere manier, die hij zelf niet begreep, had het geholpen om iets tegen Het Verbond te beginnen. Dat sloeg nergens op, want de afgelopen jaren was hij minstens zo’n enthousiast Verbonds-lid geweest als Anne. Als je er op een redelijke manier tegenaan keek, dan was het best flauw van hem geweest hun naam zomaar te wijzigen. Hij en Anne hadden het er niet meer over gehad sinds haar uitbrander. Ze hadden zich gestort op het plannen smeden en dat was fijn. Maar het viel niet te ontkennen dat Anne zich nogal koeltjes bleef opstellen ten opzichte van hem. Harold was met een eerste plan gekomen. Ratten! Ze zouden de ratten van klasgenootje Jack kunnen lenen en die dan loslaten in het tuinhuis. Helaas zag Jack dat niet zitten. Anne vond dat de jongen onredelijk zuinig op zijn ratten was. Zo groot was de kans niet dat de beestjes uit het tuinhuis zouden ontsnappen. Maar Jack ging kennelijk graag van doemscenario’s uit waarbij naburige katten zich tegoed zouden doen aan de twee beestjes. Enfin: tot een goed plan was het trio niet gekomen. Harold rilde bij de herinnering aan Annes woedende ouders. Het water-actieplan was dan wel geslaagd in de zin dat het de allereerste geïnteresseerde had weggejaagd. Maar Harold was nog steeds van slag vanwege de reactie van Annes ouders, bij wie hij altijd kind aan huis was geweest en die nooit boos op hem waren.
“And I oop skskskksskskskks!” Niemand hoefde om te kijken om te weten wie er in aantocht waren: Annes klasgenootje Nikki en haar vriendinnen, VSCO girls. Daar kwamen ze in hun superkorte shorts over fleurige badkleding. Anne rolde met haar ogen. Harold was in gedachten en nam de meiden nauwelijks waar. Maar Ersan zwaaide opgetogen naar Nikki. “Hi guys!” Nikki en haar gevolg spreidden badhanddoeken op het gras onder de bunker. What the freak? Anne verzocht Nikki aub even een veldje verderop te gaan liggen. Maar Nikki maakte geen aanstalten te vertrekken. “Leuke ketting, staat je goed,” zei Ersan. Begon die jongen nou serieus met Nikki aan te pappen?
Volgende week:
De kinderen bedenken een nieuw actieplan. En de lezer komt erachter wat er nou eigenlijk zo mis was gegaan bij de eerste huurder-verjaagactie.