Deel 8: Get a life!
Vorige week
Vanuit haar kamer bespiedden Anne en Harold het gastenverblijf. Zo ontdekten ze dat Herr Günther waarschijnlijk de hele nacht op pad was geweest. Goedkeurend zagen ze toe hoe Ersan een praatje met de man aanknoopte. Vervolgens luisterden ze verbouwereerd naar zijn woorden. Herr Günther was volgens hem namelijk geweldig.
Anne keek naar Ersan die tevreden onderuitgezakt in de bean bag zat. Het liefst had ze aangenomen dat hij een grapje maakte. Dat ze een kussen naar zijn hoofd kon gooien en dat hij zou moeten lachen. Maar ze kende Ersan door en door. Het was beslist geen grapje geweest. In zijn stem had bewondering geklonken. Zoals wanneer hij over meester Jonathan sprak. Meer nog zelfs. Wat had Günther Ersan op de mouw gespeld? Hoe had die rare, slungelige man het klaargespeeld om in enkele minuten zo’n indruk op Ersan te maken? Ook Harold keek Ersan bevreemd aan. Ersan deed verslag van zijn korte gesprekje met Herr Günther. Die had de hele nacht doorgewerkt en kwam even thuis om te pauzeren. En zijn werk, dat was iets heel bijzonders. Ersan hield zijn toehoorders even in spanning. Hij keek bijna triomfantelijk toen hij het vertelde. Herr Günther was een ingenieur: iemand die zich met techniek en natuurkunde bezighield. Hij was zelfs professor. Harold was onder de indruk. Anne in het geheel niet. Oké: de man had een saaie baan. Hoezo maakte hem dat geweldig? Dat kon Ersan haar haarfijn uitleggen. Günther werkte aan een baanbrekende ontwikkeling op het gebied van duurzame energie! Met andere woorden: hij werkte dag en nacht aan een uitvinding waardoor het wereldwijde klimaatprobleem opgelost zou kunnen worden. “En jij gelooft dat?” Anne snapte het zelf ook niet precies maar ze voelde zich boos en teleurgesteld. “Jazeker geloof ik dat!” Ersan sprong op uit de zitzak en liep opgewonden door Annes kamer. Hoe cool was dat? Anne had een man in de tuin wonen die misschien de wereld ging redden van opwarming, van het smelten van de ijskappen! Anne keek Ersan ongelovig aan. Hoeveel jaren waren ze over de hele wereld al niet bezig een oplossing te bedenken voor de opwarming van de aarde? En nou zou er precies bij haar in de tuin een man wonen die op het punt stond dat allemaal met een vingerknip op te lossen? Hoe kon Ersan zo naïef zijn? Anne voelde zich rot. Eenzaam. Opnieuw was alles binnen enkele seconden veranderd. Zojuist nog had Harold haar gelijk gegeven: Herr Günther was wel degelijk verdacht. En nu liet hij zich weer meesleuren door Ersans enthousiasme. Hij vroeg Ersan honderduit over het gesprekje met Günther. Het milieu was een onderwerp dat hem zeer na aan het hart lag. Afgelopen schooljaar hadden de drie nog meegedaan aan de klimaatstaking: de helft van de bovenbouw-kinderen weigerde naar school te gaan. De volwassenen die de wereld zo in de problemen hadden gebracht, moesten maar eens in actie komen. Vlak na de start van hun staking was de coronacrisis begonnen en die had het dagelijkse leven zo ontregeld dat het oorspronkelijke protestgevoel van de kinderen verwaterd was. Harold dacht niet graag terug aan die tijd. Hij keek Anne aan. Waarom deed ze zo moeilijk? Zij wilde toch ook strijden voor een beter milieu? Anne wist zelf ook niet waarom ze zich zo rot voelde door dit nieuws. Het milieu was iets waar ze met hart en ziel voor wilde vechten. Zo was ze afgelopen jaar bijvoorbeeld vegetariër geworden. Ze zou óók opgewonden moeten zijn. Maar dat was ze niet. Zojuist was ze opgewonden geweest: bij het ontdekken dat Günther de hele nacht van huis was geweest en dus wel degelijk verdacht was. Nu bleek hij niet in bed gelegen te hebben omdat hij ‘de wereld aan het redden was’. Ze kon en wilde het gewoon niet geloven. Ersans woorden kwamen snoeihard aan. “Jij bent gewoon kinderachtig bezig, Anne. Jij gelooft liever in een fantasie van boeven en misdadigers dan in de werkelijkheid van mensen die daadwerkelijk de wereld willen veranderen. Dat is gewoon sneu. Grow up and get a life!”
Volgende week
Harold voelt zich verscheurd doordat hij trouw aan Anne wil blijven, maar het tegelijkertijd met Ersan eens is.