Missie Mislukt?

Wat er vorige week gebeurde:

Terwijl Jaap probeerde Guus zo lang mogelijk van huis te houden, zocht Anne vergeefs naar de reservesleutel van het tuinhuis. Toen Guus de boeken die hij en Jaap in de boekwinkel bekeken hadden wilde afrekenen, legde hij zijn sleutelbos neer. En aan die bos zat de sleutel van het tuinhuis!








Jaap stond erom bekend dat de meest voor de hand liggende dingen hem niet opvielen terwijl details die in ogen van volwassenen onbelangrijk waren, hem juist wel opvielen. Jaap had hier zelf een heel andere kijk op: álle belangrijke dingen vielen hem op. Daarbij was dát belangrijk wat Jaap belangrijk vond: niet dat waar grote mensen belang aan hechtten. Nogal logisch. In dit geval was de tuinhuissleutel belangrijk, te herkennen aan de rode tape. Jaap snapte meteen dat hij zijn vader voor niets de hele middag had beziggehouden met winkelen. De sleutel hing immers niet thuis aan het rekje. Anne was al die uren nog niet in het tuinhuis geweest: missie mislukt! Jaap had het dus wel gehad met het rondje Weesp. Hij mompelde “Ik ga d’r vandoor.” Guus was niet eens verbaasd. Hij was het gewend dat zijn zoon snel ongeduldig werd. Het was al opmerkelijk dat Jaap die hele middag had willen winkelen. Maar Jaap was de deur nog niet uit, of hij kwam alweer terug om de sleutelbos van tafel te grissen. Guus kreeg de kans niet te protesteren, want terwijl Jaap alweer de Slijkstraat in rende, riep hij over zijn schouder: “Anders kom ik het huis toch niet in! Anne is zwemmen met Nikki.” Opnieuw was Guus blij verrast. En wel om twee zaken. Allereerst was het fijn te merken dat Jaap dus prima vooruit kon denken, iets wat Jaaps juf betwijfelde. En ten tweede was Anne kennelijk aan het zwemmen met Nikki. Beter nieuws had Guus niet kunnen vernemen. Hij en Suus hadden zich de afgelopen weken zorgen gemaakt om hun dochter. Uit pure gelukzaligheid besloot Guus nóg een boek te kopen: een encyclopedie.

Anne had eindelijk een schroevendraaier gevonden en probeerde daarmee de schroef van het kiepraampje boven de deur los te draaien. Ook dit lukte niet. Na een half uur was de schroef aan alle kanten gebutst, maar geen millimeter losser geraakt. Anne baalde. Ze moest een nieuw plan verzinnen. Tot haar schrik zag ze op haar telefoon dat het al bijna half zes was. Ze kon zich niet indenken dat Jaap hun vader nog veel langer van huis zou weten te houden en mocht eigenlijk wel van geluk spreken dat die twee nog niet thuis waren. Anne had de gereedschapskist maar nét opgeruimd of haar vader kwam binnen. Vlak achter hem kwam Jaap aangehold. Guus keek verbaasd naar Anne. Wat was ze vroeg thuis. Hij had verwacht dat ze nog wel in de Vecht zou liggen. Anne had geen idee waar Guus het over had. “Was het gezellig?” vroeg die. Achter Guus stond Jaap heftig te gebaren van ‘ja’. Daarbij maakte met wijsvingers en duim het teken van Het Verbond: een driehoek. “Ja,” begon Anne aarzelend, “het was erg gezellig.” Dat vond Guus fijn. Hij had wel gedacht dat het zou klikken tussen Anne en Nikki. Waren er nog meer kinderen bij geweest? Anne keek haar broertje met opgetrokken wenkbrauwen aan. Jaap stak zijn duim op en grijnsde. Anne had natuurlijk geen idee waar Guus het over had, maar ze begreep dat ze mee moest spelen. Ze vertelde dat het mega superleuk was geweest en dat ze overwoog ook een VSCO-girl te worden. Jaap giechelde toen hij dat hoorde. Maar Guus begon tevreden aardappelen te schillen.

Op haar kamer wilde Anne beginnen over de mislukte middag, maar ze kreeg de kans niet omdat Jaap triomfantelijk een sleutel op haar bed gooide. Hij vertelde hoe hij er in de boekwinkel achter was gekomen dat de sleutel aan de sleutelbos van Guus zat. Toen was hij met de bos langs de schoenmaker geweest. Jaap maakte wel vaker een praatje met die man, zoals met zo veel Weespers. Hij had uitgelegd dat zijn vader hem gestuurd had om een kopie van de schuurdeursleutel te maken. De schoenmaker had zonder vragen de sleutel gekopieerd en wilde er niet eens geld voor hebben. Gelukkig maar, want Jaap had geen cent op zak. Anne pakte de sleutel en keek er liefdevol naar. Vervolgens keek ze haar broertje aan. Die Jaap was zo gek nog niet!

Volgende Week:
Eindelijk lukt het Anne in te breken in het tuinhuis.