De inbraak

Wat er vorige week gebeurde
Jaap slaagde erin een kopie te bemachtigen van de tuinhuis-sleutel.





Een beter moment voor de inbraak hadden Anne en Jaap niet kunnen kiezen. Op maandagochtend werkte Suus vanaf half negen bij Energy Revolutions. Ook Herr Günther scheurde meestal voor achten in zijn Tesla naar het Sciencepark. Maandag was het begin van de werkweek, waarop hij zijn team moest aansturen. Wat een geluk dat het deze maandag superwarm zou worden. Het had Jaap helemaal geen moeite gekost Guus ervan te overtuigen dat dit dé perfecte ochtend was zijn vader te leren suppen. Zijn vader kon een sup board van een collega lenen, die aan Buitenveer woonde. Je kon daar in het water ook nog eens prima kon suppen. Het viel Guus op hoe verstandig Jaap zich weer toonde toen hij zei dat ze het beste om half negen ter plekke konden zijn, zodat ze drie uur de tijd hadden op het water, vóórdat de zon op z’n felst zou zijn. Jaap hoopte wel vurig dat hij geen klasgenootjes tegen zou komen, want zijn vader had zich in een idiote wetsuit gehesen, wat erg gênant was. Maar: alles voor het goede doel. Op deze manier zou Anne drie uur de tijd hebben het tuinhuis te doorzoeken.

Wat een heerlijk gevoel was het de sleutel door het slot te voelen glijden als een mes door een pak boter. Annes hart klopte in haar keel. Ze wist dat ze niet betrapt kon worden. Toch was het spannend. Wat zou ze aantreffen? Even moesten Annes ogen wennen aan het donker in het tuinhuis. Günther had de zonwering naar beneden gedaan zodat het niet al te warm zou worden. Anne liep, zorgvuldig om zich heen kijkend, naar binnen. Op het eerste gezicht vielen er geen bijzonderheden op. Ineens schoot Anne iets te binnen. Ze liep terug naar de deur, deed die van binnen op slot en stopte de sleutel in haar broekzak. Het was zo maar een ingeving en Anne had er geen flauw idee van hoe dankbaar ze er zichzelf later die ochtend voor zou zijn. Jaren van oefening in het denken als een detective had duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Qua uitrusting was Anne ook goed voorbereid. Zo had ze haar telefoon bij zich. Jaap had nog geen telefoon, maar hij zou die van Guus kunnen gebruiken, mochten ze onverwacht eerder terugkomen. Verder had Anne haar vertrouwde detective-uitrusting bij zich: vergrootglas, verrekijker, opschrijfboek, poeder en tape om vingerafdrukken te verzamelen en een reservepen.

Inmiddels waren Annes ogen aan het duister gewend. Alles zag er, zoals gezegd, normaal uit. Kooitjes waren nergens te bekennen. Ratten al helemaal niet. Heel even voelde Anne teleurstelling opborrelen, maar onmiddellijk nam de detective in haar het over. Ze was geen gewoon meisje van twaalf meer. Hier was een detective aan het werk. Aan alles was te zien dat Günther een net en geordend man was. Zijn bed was onberispelijk opgemaakt. De douchecabine was van binnen droog geboend, terwijl aan het natte washandje en de vochtige handdoek te zien was dat meneer de professor zich wel gedoucht had. De koelkast was gevuld met enkele groenten. In de broodtrommel lag een half gesneden volkoren. Anne maakte van alles aantekeningen. Het laatste gedeelte dat ze aan een onderzoek onderwierp, was Herr Günthers bureau. Een laptop of tablet was nergens te bekennen. Maar bovenop het ouderwetse vloeipapier, dat Anne alleen uit boeken kende, lag een aantekenblok. Anne sloeg het open en zag allerlei formules en berekeningen. Ze pakte haar telefoon om foto’s te nemen. Na de eerste foto floepte haar telefoon uit. Anne kón haar ouders op dat moment wel wat. Ze had zo vaak om een nieuwe telefoon gevraagd. Haar batterij was tegenwoordig binnen een half uur na opladen leeg. Alles in haar notitieboek overschrijven zou ontiegelijk veel tijd kosten. Maar er zat niets anders op. Geconcentreerd begon Anne te schrijven.

Niemand, geen Jaap of Guus of Suus, en al helemáál Anne niet, had er een idee van dat Günther op dat moment ontdekte dat hij zijn notitieblok vergeten was. Het was niks voor de punctuele man om zonder zijn berekeningen van huis te gaan en bijna panisch rende hij door de gangen van Energy Revolutions over de parkleerplaats naar zijn auto.

Anne had kramp in haar hand van het schrijven en bladerde ter afwisseling door het boek. Haar ogen werden groot van ongeloof bij het zien van een krabbelige tekening middenin het blok…

Volgende week:
Anne bevindt zich in een benarde situatie.