‘Ik vind het heel erg dat ik niet op een nette manier afscheid kan nemen’
Henk Mol verlaat deze maand na 32 jaar Bar Olympus en vindt het ronduit verschrikkelijk dat hij niet op een nette manier afscheid kan nemen van al zijn trouwe klanten.
WEESP Henk Mol wordt volgend jaar 66 en dat vindt hij een mooie leeftijd om ermee te stoppen. Sinds 32 jaar runt hij Bar Olympus in Sporthal Aetsveld en in 2022 zou hij, zo had hij gepland, op gepaste wijze afscheid nemen van zijn klantenkring. Met een borrel en een hapje, allicht. Dat zou hij normaal vinden.
Maar normaal is sinds corona niet meer normaal, ook voor Henk. De nieuwe coronaregels leiden er namelijk toe dat hij veel eerder, eind deze maand, de tent sluit. Het werken wordt hem onmogelijk gemaakt, hij is het zat. Afgelopen weekend hoorde hij tot zijn eigen verbazing dat Bar Olympus niet meer open mag omdat de bar ook een kantine is voor veel sportverenigingen. En in sportkantines mag voorlopig niemand komen. Deze regel is inmiddels teruggedraaid, maar dat maakt niet meer uit: Henk stopt ermee.
“Afgelopen weekend zou ik gewoon open zijn gegaan, want wij hebben ook een buurtfunctie en zijn in feite een gewoon café. Maar mij is te verstaan gegeven dat dat geen goed idee is. Ik ben net vijf maanden dicht geweest, praktisch meteen erna was de vakantieperiode dus lag ik weer stil en sinds half augustus was ik gelukkig weer open, maar nu was het weer raak. Dat breekt me op.”
Henk telde zijn knopen en vond het wel gezegend: hij besloot zijn contract als beheerder van de horecaruimte in te leveren. Want open of niet, er komt nog iets niet onbelangrijks bij: “Het is voor mij ook geen doen om om 22.00 uur te sluiten. In de meeste gevallen zijn de eerste spelers na een speel- of trainingsavond namelijk rond 21.15 uur klaar en dat is te laat, want gasten van een bar moeten uiterlijk om 21.000 uur binnen zijn. Later mag niet meer. Vorige week was hier de badmintonvereniging. Die gaat normaal door tot na negenen, maar nu zijn ze eerder gestopt omdat ze dan tenminste nog wat konden drinken.”
Henk Mol runt Bar Olympus al 32 jaar, waarvan de laatste 20 jaar met zijn vaste medewerker Martin. En dat terwijl Henk geen Weesper is. Hij woonde destijds in Hilversum en nu al jaren in Almere. “Ik werkte bij een soortgelijke bar in een sporthal in Hilversum en na 9 jaar dacht ik: dat zou ik wel voor mezelf willen. Toen ben ik op zoek gegaan en kwam dit voorbij. Ik moest trouwens nog langs een soort ballotagecommissie: of ik wel in het pulletje zou vallen. Niet te geloven toch?”
Weesp kende hem dus niet en hij kende Weesp niet, maar hij is hier in de afgelopen ruim drie decennia een instituut geworden want ontelbare sporters pakten bij hem de derde helft mee. “Elke sport en elke vereniging is me even lief, maar de heren 1 van volleybalvereniging Oberon en het zaalvoetbalteam het Gekkenhuis dat hier jaren heeft gespeeld, waren het fanatiekst met de derde helft. Die jongens van het Gekkenhuis - dat team is enige tijd terug opgeheven - kwamen zelfs hier afzakken wanneer ze uit hadden gespeeld. En in 2013 heeft het complete team hier me geholpen met het opknappen van de boel. Dat heeft me wel wat gedaan. Die jongens zag en zie ik ook buiten mijn werk om, net als de heren van Oberon.”
‘Een ballotagecommissie moest bepalen of ik wel in het pulletje viel’
Een kantinebaas dus, dat is wat Henk in de eerste plaats was. Maar naast clubhuis voor al die clubs is Bar Olympus ook een buurtkroeg. Elke maandagavond komen de darters hier op zes banen hun pijlen gooien (”Er is geen café in Weesp dat groot genoeg is voor zes banen voor darters”), elke dinsdag is er de biljartclub en eens in de maand zijn er een bingoavond en een klaverjasavond. “Met de bingo zitten er snel zeventig man en dan worden ook mensen met de auto gebracht en weer opgehaald. En op de klaverjasavond heb ik zeker tien tafels vol. Maar daar komt nu ook een einde aan, klopt. Ik heb het ze keurig meegedeeld en heb geen idee waar ze heen moeten.”
Bij deze avonden kwamen ook Weespers uit Aetsveld, maar Henk bekent eerlijk dat het hem niet gelukt is om er een écht buurtcafé van te maken. “Ik heb van alles en nog wat geprobeerd, maar het zat er blijkbaar niet in.”
En nu is plots het einde in zicht. Op 21 oktober is in principe zijn laatste avond, vervolgens komt de afronding met de leveranciers en de gemeente (de inventaris heeft hij aan Amsterdam kunnen overdoen) en daarna is het einde oefening. En dat vindt hij zichtbaar erg. “Het besluit is anderhalve week geleden genomen. Ik heb daarna alle contactpersonen van de verenigingen ingelicht. Ook ben ik bij meerdere verenigingen de zaal in gelopen en heb daar in een kring verteld dat ik zou stoppen. Kreeg ik applaus, nou, dan gaat er wel wat door je heen hoor.”
Weet je, besluit hij: “Ik ben onderdeel van de sportbeleving van heel veel Weespers. Soms ken ik wel drie generaties, dat maakt dit allemaal zo leuk. En om dan zo te moeten stoppen, zonder even gepast afscheid te nemen omdat dat niet kan, dat voelt niet goed. Als alles weer normaal is, hoop ik alsnog op een goede manier afscheid te kunnen nemen van al die sporters die me dierbaar zijn.”