Zonder plan
Wat er vorige week gebeurde
Jaap haalde zich de woede van Herr Günther op de hals toen hij schreeuwend op de deur van het tuinhuis bonsde, in een woedende poging Anne te bevrijden. Tot Jaaps verbazing was Anne helemaal niet aanwezig in het gebouwtje. Dat Günther tegen hem stond te tieren, deed hem weinig. Volwassenen deden dat wel vaker. Net toen hij weg wilde gaan, zag hij hoe achter Günthers gestalte de handen van Anne onder het bed vandaan kwamen en de driehoek van Het Verbond vormden.
Deel 23: Zonder plan
Het kwam niet vaak voor dat Jaap sprakeloos was. Toch was hij dat nu enkele seconden. Op dat moment kwam Guus, half aangekleed en druipend van het water, het tuinpad op gesjeesd. Toen hij de tierende Günther zag, snapte hij niets van de situatie. Hij liet fiets en sup boards vallen, holde naar het tuinhuis en greep zijn zoon, die er vandoor wilde gaan, nog net op tijd bij de arm. Wat was hier aan de hand? Ook Guus kreeg een donderpreek van Günther. Kon een mens tegenwoordig niet meer in alle rust ziek liggen zijn? Moest zijn rust per se verstoord worden door ongemanierde jongetjes? Natuurlijk mocht hij in alle rust ziek zijn, verzekerde Guus. En met dat ongemanierde jongetje zou hij een hartig woordje spreken. Annes handen waren allang weer onder het bed verdwenen toen Günther zich met ingehouden gevloek op het matras liet vallen. Anne snakte naar adem toen het volle gewicht van Günther de bedbodem naar beneden deed veren. Jaap moest een plan bedenken om zijn zus te bevrijden. Het was dan ook erg onhandig dat Guus zo nodig met hem wilde praten. Die stond erop dat Jaap uitlegde waarom hij van het ene op het andere moment zijn vader had achtergelaten in Smal Weesp. "Nou ja: gewoon…” Guus kreeg die woorden zo vaak te horen dat ze hem tot radeloosheid dreven. Wat was er nu gewoon aan om er midden in een plezierig uitje de brui aan te geven en er in je zwembroek vandoor te jakkeren? Jaap zei dat hij zich ineens bedacht had dat hij liever in de tuin wilde spelen. Guus probeerde rustig te blijven. Hadden ze het hier niet vaker over gehad? Dat Jaap eerst moest denken en dan pas moest doen? Jaap knikte gedwee. Alles om het vragenvuur van zijn vader te doen ophouden. Guus haalde diep adem, telde van binnen even tot drie en vroeg, zo rustig mogelijk, waarom Jaap bij Herr Günther op de deur had staan bonzen. Jaap wist daar zo snel iets op te zeggen. Allereerst maar ontkennen dat hij zo'n kabaal had gemaakt. Hij had alleen maar zachtjes aangeklopt. Guus keek zijn zoon doordringend aan. Oké, en waarom dan eigenlijk? Hoe had hij kunnen weten dat die man thuis was vandaag? Daar wist Jaap zo snel geen antwoord op. Hádden ze het maar geweten, dan zou Anne nu niet gevangen zitten. Naarstig keek hij om zich heen, op zoek naar een antwoord. Daar lag een speeltje van Kliko. Er ging Jaap een licht op. Hij vertelde zijn vader dat hij Kliko had horen blaffen in het tuinhuis. Guus wist niet wat hij ervan moest denken. Stond zijn bloedeigen zoon hem nu gewoon voor te liegen? Dat zou toch helemaal niet logisch zijn, dat hun hond in het tuinhuis was? Inderdaad! Dat was nou precies waarom Jaap bedacht had dat hij in moest grijpen! Maar wist Jaap dan niet meer dat ze Kliko die ochtend samen naar de overburen hadden gebracht? De pup was nog te jong om zo lang alleen te zijn. En omdat Anne al vroeg was gaan zwemmen met Nikki en Suus naar haar werk was, hadden Guus en Jaap het beestje voor een paar uurtjes weggebracht. Wist Jaap dat dan niet meer? ‘O ja,' nu begon het Jaap weer te dagen. ‘Helemaal vergeten!' Guus keek zijn zoon wantrouwig aan. Maar de jongen sloeg zo lief en berouwvol zijn armen om zijn vaders nek, dat Guus niet langer boos op de jongen kon zijn. Hij ging dan maar snel Kliko ophalen als Jaap beloofde zich te gedragen. Jaap knikte: natúúrlijk zou hij zich gedragen. In werkelijkheid werkten zijn hersens op volle toeren. Want zijn zus was immers helemaal niet aan het zwemmen met Nikki. Ze lag daar onder het bed van die vervelende man te wachten tot Jaap haar kwam bevrijden. En helaas zat Jaap vooralsnog zonder plan.
Volgende week:
Jaap bedenkt een kansloos plan en drijft zijn vader voor de tweede keer die dag tot radeloosheid.