Weesp back in the old days
We naderen de brug. Iets verder zie ik al de klomp. Bungelend aan een dun touw. Ik was bang dat de brugwachter mij zou herkennen. Van vorige zomer.
Vanaf de punt van onze zeilboot kijk ik hem recht in de ogen aan. De man slingert en ik vang de ruwe klomp. Nu komt het erop aan. Opzichtig probeer ik de rijksdaalder erin te moffelen.
Haast! Want de boot vaart gewoon door. En ja hoor. Net zoals vorig jaar valt de munt in het water. Teleurgesteld kijkt de brugwachter mij aan. Ik haal mijn schouders op. Terug op het achterdek vraagt mijn vader of ik wel mijn best had gedaan.
Terechte vraag! Ik was tenslotte 12 jaar en door de vele zeilvakanties een bruggeldexpert.
Een expert In valsspelen dan.
Belgische francs. Oostenrijkse schilling. Italiaanse lira. De meest waardeloze munten vielen telkens door ‘onhandigheid’ naast de klomp. De Vecht en het IJsselmeer achter ons latend, wandel ik -een paar dagen later - op Terschelling niet gehinderd door enig schuldgevoel de haven uit naar de snoepwinkel. Uren breng ik smakkend door onder in de punt van de boot. Mijn 6-jarige zus krijgt wat zure matten en zoete Beertjes zwart-wit. Partner in crime.
Laatst stond ik op de brug op de Hoogstraat. Kijkend naar een passerende stalen sleper. De oude brugwachter kwam langzaam uit zijn huisje. Gedecideerd liep hij op me af. Wacht eens...