Kliko
Vorige week:
Anne en Jaap probeerden te begrijpen wat de aantekeningen uit Günthers boek betekenden. Het had te maken met een nieuwe manier van energie opwekken. Maar hoe dat werkte, daar begrepen de twee helemaal niets van. Toen bleek dat Kliko weg was, dacht Anne dat hij op avontuur was gegaan in Weesp en vast tussen de middag wel zou verschijnen als hij honger kreeg. Zo ging dat wel vaker. Toen het hondje er in de namiddag nog niet was, begon Anne zich zorgen te maken. En niet alleen zij. De hele familie Bakker trok erop uit om Kliko te vinden. ’s Avonds was hij er nog steeds niet.
Aflevering 27: Kliko
Anne zat met opgetrokken knieën op haar bed. Het was nacht, maar ze had nog geen minuut geslapen. Hoe kon het dat ze het zo vanzelfsprekend had gevonden dat Kliko er altijd maar was? Hoezo had ze zich verdiept had in spionagewerk terwijl haar hondje moederziel alleen door Weesp liep? Had ze maar beter op hem gepast. Meer met hem gespeeld. Wat maakte het uit dat er misdadigers opgepakt moesten worden en griezelige huurders bespioneerd? Het enige waar het echt om ging was zorgen dat je hondje veilig was. Elke keer als Anne haar gedachten liet gaan naar wat Kliko overkomen kon zijn, schudde ze wild haar hoofd. Ze wilde die beelden niet op haar netvlies. Toch drongen ze zich steeds weer op. Kliko die onder een auto kwam. Kliko die gewond in een sloot lag. Kliko die in De Vecht sprong en er niet meer uit kon krabbelen omdat de kade te hoog was. Er kon zó veel gebeurd zijn. Anne brieste en schudde weer haar hoofd. Dit hield ze niet uit. Papa en mama konden zeggen wat ze wilden: Anne ging niet slapen voordat Kliko terecht was. Snel trok Anne een trui aan en glipte in haar schoenen. Zachtjes sloop ze de trap af. Toen ze hoorde dat de voordeur openging, bleef ze doodstil staan. Het was mama, die binnenkwam. Guus kwam meteen vanuit de huiskamer de gang in. ‘En?’ het klonk hoopvol. Maar Suus moest hem meteen teleurstellen: geen Kliko. Het was fijn te merken dat haar ouders ook niet sliepen en de hele nacht naar Kliko zochten. Eventjes overwoog Anne om de huiskamer in te rennen zodat ze kon huilen in de armen van papa en mama. Maar ze hield zich in. Het was beter om zelf te gaan zoeken. Zodra Suus de huiskamerdeur achter zich sloot, sloop Anne de laatste treden af en glipte de voordeur uit. Ze besloot op de fiets te gaan. Het was vreemd om op deze warme zomernacht door het doodstille Weesp te rijden. Eerst het gebruikelijke rondje in de Klomp. Maar nergens een spoor van Kliko. Zou ze naar Aetsveld gaan? Daar was ze nog niet geweest met Kliko, dus de kans was klein dat hij daar was. Aan de andere kant was de kans dan ook groter dat hij, áls hij daar verzeild was geraakt, de weg niet terug zou kunnen vinden. Anne besloot toch het centrum in te fietsen. Langs Het Vosje, zachtjes Kliko’s naam roepend. Twee rondjes door het centrum. Het was vreemd in het zo vertrouwde stadje te fietsen terwijl iedereen sliep. Sliep werkelijk iedereen? Nee, Harold, die in de buurt van Hogewey woonde, was wakker. Hij viel maar niet in slaap. Hij dacht aan het bandje en het naderende optreden dat zijn vriend Cello had geregeld. De volgende ochtend zou de Harry Potter Nerd Band weer bij Cello in de garage oefenen. Harold keek er naar uit om op te treden. Maar de zomerdagen waren lang in de muffe garage. Het zou fijn zijn om ook eens buiten te spelen. De andere jongens gingen vaak 's avonds zwemmen. Maar Harold deed niet mee. Hij wist niet waarom. Hij dacht de laatste dagen veel aan Anne. Zou hij haar bellen? Of misschien een appje sturen. Iets als ‘Wassup?' Harold speelde met z'n telefoon, maar legde hem toch weer weg. Op dat moment hoorde hij een tik op zijn raam. Meteen zat hij rechtop en sprong zijn bed uit. Wat was dat? Binnen een seconde stond hij bij zijn raam en opende dat. Vrijwel direct werd hij geraakt door een kiezelsteentje. ‘Auw!' Harold kneep zijn oog dicht. Hij zag niet meteen wie daar beneden stond. ‘Shit, sorry!' klonk het vanaf de stoep. Die stem klonk vertrouwd. Harolds wang deed behoorlijk zeer maar dat kon hem niets schelen. Het was Anne die daar stond!
Volgende week:
Hulp van Harold en Ersan.