Nachtelijke zoektocht
Wat er vorige week gebeurde:
Anne kon niet slapen omdat haar hondje Kliko nog steeds niet terecht was. Wat kon hem overkomen zijn? Ze besloot het huis uit te sluipen om Kliko te zoeken. Na een paar rondjes langs Het Vosje en door het centrum, was ze de wanhoop nabij. De pup was in geen velden of wegen te bekennen. Harold kon die nacht ook niet slapen. Hij dacht na over het komende concert van zijn band en betrapte zich erop dat hij steeds aan Anne en Het Verbond dacht. Hij schrok op uit zijn gedachten toen er een steentje tegen zijn raam gegooid werd. Daarbuiten stond Anne.
Deel 28:
Een nachtelijke zoektocht
Binnen enkele minuten had Harold zich aangekleed en de deur van de flat zachtjes achter zich dichtgetrokken. Via het trappenhuis was hij in een mum van tijd beneden. ‘Kliko is kwijt’. Meer hoefde Anne niet te zeggen. Harold was bang geweest dat het ongemakkelijk zou zijn als hij en Anne elkaar weer zouden tegenkomen. Maar het was als vanouds. Zodra Anne hem bijgepraat had, vond Harold dat ook Ersan ingeschakeld moest worden. Anne knikte. Het had nog wel wat voeten in de aarde om Ersan wakker te krijgen. Hij en zijn ouders waren onlangs van Leeuwenveld I naar een nieuwbouwhuis in Weespersluis verhuisd en per abuis gooiden Harold en Anne een steentje tegen een raam van het verkeerde huis. Een vreemde mevrouw deed het raam open en staarde naar beneden. Anne en Harold doken snel weg achter de heg. De mevrouw begon te roepen dat ze de politie zou bellen. Anne en Harold maakten zich zo klein mogelijk en hielden zich gedeisd. Uiteindelijk sloot de vrouw het raam weer. Dit was dus duidelijk niet het huis van Ersan. Maar welke van de twee buurhuizen was dan het zijne? Gelukkig was Ersan wakker geworden van zijn roepende buurvrouw. Nieuwsgierig opende hij zijn slaapkamerraam en tuurde naar beneden. Waren er inbrekers of zo? De buurvrouw had iets over politie geroepen. Een vertrouwd gevoel van avontuur borrelde in hem op. Het was een tijdje geleden dat Ersan dat gevoeld had. Hij moest direct aan Anne en Harold denken. Het idee van inbrekers en gevaar gaf een fijn gevoel. Het Verbondsgevoel. En wie schetst Ersans verbazing toen hij zag wie daar achter de rododendrons van mevrouw Ter Vuren hurkten. Het waren onmiskenbaar Anne en Harold. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het duurde niet eens minuut of Ersan had zich bij het tweetal gevoegd. Voor de zekerheid fietsten ze zo snel mogelijk terug naar het centrum. Wat als mevrouw Ter Vuren echt de politie zou bellen? In Het Vosje klom het drietal de bunker op. Nu moest er een plan gemaakt worden. Het best konden ze zich opsplitsen en ieder nog twee uur zoeken. Anne in het centrum. Harold in Aetsveld. Ersan in Weespersluis. Als Kliko dan nog niet gevonden was, zouden ze naar huis gaan om nog een uurtje slaap te pakken voordat ze hun zoektocht de volgende dag vervolgden. Anne zou dan haar duidelijkste en meest recente foto van Kliko opzoeken. Die konden ze kopiëren op het kantoor van Ersans moeder. Onder de foto zouden ze een tekst plaatsen: ‘Hondje Kliko vermist. Honderd Euro beloning voor degene die hem vindt’. Vervolgens zouden ze de papieren bij mensen in de brievenbus doen, in winkels op het raam hangen en op lantaarnpalen plakken. Maar hopelijk waren die affiches niet nodig en vonden ze Kliko die nacht nog.
Dat was niet het geval. Doodmoe kwam Anne thuis van de Ossenmarkt, waar de familie Bakker Kliko regelmatig uitliet. Het beestje was nergens te bekennen geweest. Zachtjes liet Anne haar fiets in het tuingras vallen. Ze verlangde naar een paar uurtjes rust. Toen ze de hoek omsloeg, kreeg ze de schrik van haar leven. Daar stond Herr Günther. Verschrikt staarde Anne hem aan. Hij was minstens zo geschrokken, maar herstelde zich vrijwel meteen. ‘Wat doe jij hier midden in de nacht?’ Anne voelde zich als verlamd. Ze wist niets te zeggen. ‘Ik zou maar als de wiedeweerga naar binnen gaan. Voordat ik je ouders inlicht.’ Anne knikte. Zo snel ze kon, haastte ze zich naar binnen. Zachtjes klom ze de trap op. Toen ze even later met kloppend hart haar hoofd op haar kussen legde, kwam er één gedachte in haar op. ‘Wat deed ú eigenlijk daarbuiten midden in de nacht, Herr Günther?’ Daarop viel Anne in een diepe slaap.
Volgende week:
De zoektocht naar Kliko wordt vervolgd.