De reservepen

5 januari 2021, 13:23

Vorige week:

De dierenarts begreep ook niet wat er met Kliko aan de hand was. Het beestje leek kerngezond maar was toch enorm futloos. Jaap had een aanvaring met Herr Günther toen hij zijn blijdschap uitte over de teruggevonden Kliko. Günther leek totaal niet geïnteresseerd en ergerde zich aan Jaap. Voordat hij wegreed in zijn Tesla, diepte Günther iets op uit zijn jaszak. ‘Iets anders waar Anne misschien naar op zoek is,’ zo zei hij. In zijn hand lag een glimmende pen.

Deel 34: De reservepen

Anne staarde met open mond naar de pen die Jaap haar aanreikte. Ze had er de laatste dagen helemaal niet meer aan gedacht vanwege haar zorgen om Kliko. Maar wat had ze veel gepiekerd over die pen! Pas een dag na de inbraak in het tuinhuis had Anne bemerkt dat ze hem kwijt was. Het idee dat ze die bij haar razendsnelle vlucht uit het voormalige clubhuis waarschijnlijk onder het bed van Günther had laten liggen, was bijna niet te verdragen. Ze was nog wel zo trots geweest op haar durf en tegenwoordigheid van geest. Maar een goed detective liet geen belastend bewijs achter op de plek van onderzoek. Anne had zichzelf wijsgemaakt dat Herr Günther vast niet wist dat het háár pen was. Als hij hem al zou vinden, zou hij er waarschijnlijk amper bij stil staan. Maar kennelijk was Günther een veel opmerkzamer heerschap dan Anne het graag gewild had. Hij had haar pen gevonden en bewaard en gewacht op een specifiek moment om het voorwerp aan Anne terug te geven. Op deze manier liet hij haar weten dat hij dondersgoed wist dat ze in het tuinhuis was geweest. Het gaf haar een griezelig gevoel. Als Günther boos naar Suus en Guus gestapt was, had Anne dat zeker niet leuk gevonden. Maar goed: Anne wist inmiddels wel hoe ze met boze ouders om moest gaan. Het feit dat Günther hun niets gezegd had en het tot een geheim tussen haar en hem had gemaakt, deed Anne rillen. Wat betekende dit? Ersan, Nikki en Jaap keken Anne verwonderd aan. Die wilde er niet verder over nadenken en dook met haar neus in Kliko’s vacht. Het onderzoek naar het mysterie rondom Herr Günther was sowieso verleden tijd. Anne had zich immers voorgenomen om de rest van de zomervakantie met Kliko op te trekken en het beste baasje te zijn dat een hondje zich maar kon wensen. Ersan pakte de pen uit Annes handen. ‘Dit is toch je reservepen? Hoe komt Herr Günther daar aan?’ Anne haalde haar schouders op. Het kwartje viel bij Jaap. ‘Had je die in het tuinhuis laten liggen?’ Anne snauwde dat Jaap zijn mond moest houden. Ersan keek Anne nieuwsgierig aan. ‘Heb je écht bij hem ingebroken?’ Er klonk bewondering door in zijn stem. Anne antwoordde niet. Maar ze hoorde het wel, die bewondering. En aan de glinstering in Ersans ogen herkende Anne zijn vroegere gevoel voor avontuur. Wat zou ze hem graag in geuren en kleuren vertellen over de dingen die ze meegemaakt en ontdekt had! Wat zou het fijn zijn als alles weer normaal werd en Het Verbond weer tot leven kwam. Maar ze moést zich aan haar voornemen houden zich slechts om Kliko te bekommeren. Niet alleen Ersans nieuwsgierigheid was gewekt. Ook Nikki had door dat hier interessante dingen besproken werden en wilde graag op de hoogte gebracht worden. Jaap was de beroerdste niet en deed graag verslag van het avontuur dat Anne en hij beleefd hadden. Anne gaf Jaap een stomp. Nou moest hij echt zijn mond houden! Nikki had al helemaal niets met Verbondszaken te maken. Ze keek met een schuine blik naar Nikki en wendde zich tot Ersan. ‘Ik vertel het een andere keer wel. Is allemaal niet zo spectaculair.’ Het voelde als een klap in Nikki’s gezicht. Het was wel duidelijk dat zij hier niet gewenst was. Niet door Anne in ieder geval. Wat voelde dat rot. Ze was zo blij geweest voor Anne dat ze Kliko hadden gevonden. En het was zo fijn geweest samen te kletsen. Waarom deed Anne nou ineens zo raar? Nikki stond op. ‘Oké, ik ben al weg.’ Ersan wilde achter Nikki aanlopen. Natuurlijk hoefde ze niet weg. Maar Nikki was al beneden. ‘En nog graag gedaan hoor, het vinden van je hondje!’ De deur viel met een harde klap in het slot. De jongens keken Anne verwijtend aan. Anne keek snel weg. Ze wist hoe gemeen ze was.

Volgende week:
Snapt Ersan wél iets van de overgeschreven aantekeningen?