Zoenen met de buurvrouw
Gelukkig nieuwjaar! Ook al vloeide de sterke drank nauwelijks. Toch was er al behoorlijk ingenomen bij de buren verderop, in de commune die Weespersluis heet. Logisch als de eerste plop al om 17.00 uur wordt ingezet. Inmiddels zijn we 7 flessen Franse bruiswijn en wat Brabantse 6-packs verder. Iedereen in jubelstemming. Het duivelse jaar achter ons. Kids al vroeg moe maar tevreden in bed (Na fake aftellen 10, 9, 8....).
En nu staan we 1 minuut in het nieuwe jaar. Glazen worden geheven. De goodlooking gastvrouw komt op me af. Ze mompelt iets en kust me. Op mijn wang. Daarna haar vriendin. Die ons non-stop Tinderfoto’s heeft geshowed van Egyptische atleten of Frans-Braziliaanse DJ’s (‘Ooooooh... dáár kan je mooie kinderen mee maken’). Ze is zelf ook eye-candy edoch gescheiden. En zij plaatst evenzo een intense (zo verbeeld ik mij) whoop! whoop! kus op mijn wang.
Als je eeuwenlang 1,5 meter afstand hebt bewaard en je wordt plotseling overvallen door twee echte aanraakmomenten... (en wát voor aanraakmomenten!) dan voelt zoiets toch bijna als vreemdgaan?! Geschrokken kijk ik naar mijn vrouw. Maar blijkbaar vond er niets onoirbaars plaats.
De volgende ochtend lopen diezelfde dames in bikini en badpak op straat. Om één voor één het water in te springen (net zoals mijn stoere dochter van 9). Plons. Trappetje op en handdoek om. Het zijn bijna weer ouderwetse tijden. Maar wennen is het wel. Al valt dat niet mee in het altijd gekke Weespersluis.