Wachten
Wachten is een werkwoord. Denken we in deze tijd positief over wachten? Ik dacht van niet. Wachten is in ons gevoel helemaal geen bezigheid: geen werk-woord. Het is passief, niet-bezig zijn. We wachten liever niet. Dat doen we toch al zo veel. Ons leven bestaat tegenwoordig veel uit wachten: op de trein, op aansluiting bij Amsterdam of juist niet, op dat pakketje, op aandacht, op waardering, op aanraking, op de uitslag van de coronatest, op coronavaccinatie, en natuurlijk op het einde van de lockdown en de coronapandemie. Van al dat wachten raken we zo langzamerhand uit-gewacht en geïrriteerd: Wij zijn klaar met wachten!
Wachtend voor de gesloten spoorbomen, moest ik van mijn leraar Grieks van 'het Willem' de vervoeging van het Griekse werkwoord λουω (wassen) oefenen. Ik kan het nu nog steeds vervoegen. Misschien bizar, maar er zijn speciale ruimtes om te wachten: wachtkamers. Wat gebeurt er in wachtkamers met wachtenden zoal? Daar wordt vrijwel nooit onderzoek naar gedaan. Eén van mijn huisartsen in opleiding onderzocht dit wel. Zij vroeg zich af: Hoe ervaren patiënten eigenlijk de wachtkamer van hun huisarts? Hier gebeurde iets aparts: Geënquêteerde patiënten realiseerden zich door dit onderzoek, dat zij zelf soms de oorzaak waren van het wachten van anderen. Gewoon, omdat zij meer dan de afgesproken tijd in de spreekkamer doorbrachten.
Toen ik als huisarts in Amsterdam werkte, vlakbij het Mercatorplein, was de wachtkamer elke ochtend stampvol. De huisarts, voor wie ik werkte, vond een inloopspreekuur en een volle wachtkamer erg gezond. Mensen spraken er met elkaar over hun problemen. Ook de emotionele lading werd in de wachtkamer gedeeld. Daardoor kwam het probleem in de spreekkamer sneller en duidelijker aan de orde. Zo was zijn ervaring. In corona-tijd zijn artsen voorstander van een spreekuur dat precies op tijd loopt. Door deze en andere coronaregels delen we veel minder met elkaar. Dat daar mentale gevolgen aan verbonden zijn, is inmiddels wel duidelijk. Dat is niet in geld uit te drukken. We voelen dat de hele tijd. Langzamerhand wordt ons duidelijk: Wachten is een werk-woord en geduld oefenen is hard werken.