Opgewekt
Jan: “Jan Kooper, goedemorgen!”
Stefan: “Goedemorgen! Wat klink jij opgewekt.”
Jan: ”Klopt, ik heb mezelf opgewekt. Gister dacht ik na de verhalen en beelden van die respectloze demonstratie in Amsterdam: het is tijd voor mijn tegengeluid.”
Stefan: “Laat horen, want ik zit gevangen in mijn ‘Blue Monday-lichaam’, ik kan wel wat opwekking gebruiken.”
Jan: “We zitten covid-gewijs allemaal in hetzelfde schuitje; in principe heeft niemand er belang bij dat deze ellende eindeloos gaat duren. Dus zeuren heeft geen enkele zin.”
Stefan: “Nou, ik vind…”
Jan: “Nee, wacht ff, luister nog even. Gisteravond was er om half zes een schemer… dus langer licht.”
Stefan: “Ja, en?”
Jan: “Dat is fijn! En zaterdagavond ook een prachtige sneeuwdag. En vandaag liep ik in de Slijkstraat en stond stil voor die geweldige boekhandel Pezzi Pazzi. Normaal zou ik daar mistroostig van worden want Pezzi Pazzi is dicht door die lockdown en normaal was ik ook boos geworden want waarom is nou juist dat mooie winkeltje voor geestrijk voedsel dicht?”
Stefan: “Ja precies, als ik even tussendoor mag. Pezzi Pazzi is zo’n hang-out die je zo mist; ff onder elkaar met mensen die ook van boeken houden.”
Jan: “Ja, wat mensen die graag naar het café gaan ook hebben. Of vrouwen die graag bij Karin Wesselman komen. Die missen Karin, maar ook de plek als hang-out voor vrouwen die van de kleren van Karin Wesselman houden.”
Stefan: “Ja precies! Ik kom, kwam, daar ook graag.”
Jan: “Dus ik stond voor de etalage van Pezzi Pazzi en ik dacht: laat ik nou gewoon echt van de nood dan maar een bescheiden deugd maken; ik bestel een scheurkalender, een fotoboek van het noorderlicht en het Weesper kookboek bij Pezzi Pazzi en dan komt zij het ook nog op de fiets brengen en dan ga ik vanavond een stamppotje bestellen bij het Kruideniertje en in mijn hoofd reis ik af naar Spitsbergen!”
Stefan: “Ja, dat is ook zo. Dat ga ik ook doen. Ik bestel dan lekker het boek van Rindert Kromhout De naam van mijn vader en ga vanavond een dagschotel bestellen bij het Helletje. Komt Pieter Kors gewoon langs en dan is het toch even net alsof ik een boek lees in het café.”
Jan: “En dan ga je morgen naar de kartoncontainer al die dozen wegbrengen naar een van de weinige hang-outplekken die nog open zijn: het scheidingsstation Weesp.”
Stefan: “…Jan?"
Jan: “Ja?”
Stefan: “Je hebt me opgewekt...”
Jan: “Prima, hou vol!”
Stefan: “Hou vol!”