Opnieuw Code Rood
Vorige week
Toen Herr Günther hoorde dat Jaap ADHD heeft, reageerde hij met extreme interesse. Jaap had dus een teveel aan energie? Toen even later Kliko zich bijna doodschrok bij het zien van Herr Günther, viel het kwartje bij Anne. Herr Günther had Kliko’s energie gestolen!
Opnieuw Code Rood
Hoe idioot het ook klonk, Anne was zeker van haar zaak. Alles viel op z’n plek. De verdwenen huisdieren. Günthers tekening van het beestje in een loop-rad. Zijn onderzoek naar alternatieve energie. Diens uitroep: ‘Dus Jaap heeft eigenlijk te veel energie!’ Er had een hebberigheid in zijn stem geklonken. Anne rilde. Suus keek haar verbaasd aan. Had ze het koud? Anne schudde haar hoofd. Wat kon ze nu het beste doen? Dit gesprek tussen Herr Günther en haar ouders wilde ze zin voor zin in haar hoofd opslaan. Maar Kliko drukte zich zo angstig tegen haar aan, dat Anne concludeerde dat ze hem beter uit het zicht van Günther kon brengen. Jaap kwam net weer aangerend voor een stukje pizza. Anne richtte zich nadrukkelijk tot hem: ‘Ik ga Kliko even naar binnen brengen.’ Anne staarde Jaap veelbetekenend aan en maakte heimelijk het driehoeks-gebaar van Het Verbond. Jaap had geen idee wat er aan de hand was, maar nam het teken serieus en ging aan tafel zitten. Herr Günther wendde zich meteen tot hem en wilde weten hoe dat was om zoveel energie te hebben. Jaap keek hem verbaasd aan. Wat had die gast? De ene keer deed hij onaardig of regelrecht griezelig en nu deed hij nep-aardig en stelde vreemde vragen. Anne nam Kliko mee naar binnen, hopende dat Jaap zou snappen dat hij Günther uit moest horen. Zodra ze door de keuken liep naar de koele hal, voelde ze hoe het lijfje van de pup zich ontspande. Een steek van medeleven ging door Anne heen, gevolgd door een gigantische woede. Wat had die man haar hondje aangedaan? En wat waren zijn plannen? Liep Jaap nu gevaar? Hoe energieker, hoe interessanter voor Günther. Dat was wel duidelijk. Anne bleef bij Kliko zitten, want telkens als ze aanstalten maakte op te staan, jammerde hij zachtjes. Zittend op de koude tegels kwam Anne tot twee conclusies. Allereerst kon ze dit niet in haar eentje of samen met Jaap oplossen. Ze had hulp nodig. Ten tweede kon ze lastig genoeg niemand volledig in vertrouwen nemen. Haar ouders sowieso niet. Die dachten toch al dat ze te veel fantasie had. Maar ook Ersan en Harold zouden haar niet geloven. Als je niet meegemaakt had wat Anne meegemaakt had en als je haar instinct niet had, dan was het bijna onmogelijk om deze vergezochte conclusie te geloven. Ze had eerst bewijzen nodig. Wat ze wel kon doen was Harold en Ersan vragen haar op haar woord te geloven dat het menens was met Günther en dat Jaap misschien wel gevaar liep. Dus appte Anne, voor de tweede keer die zomer ‘Code Rood’ naar beide jongens. Kliko sliep inmiddels. Heel voorzichtig stond Anne op en sloop de hal uit. In de tuin voegde ze zich weer bij de rest. Jaap zond haar een vragende blik toe. Günther had tien minuten lang vragen op hem afgevuurd. Jaap was er wel klaar mee. Op dat moment kwam Ersan het tuinpad op gefietst. Wauw, dat was snel! Suus nodigde hem vrolijk uit op anderhalve meter afstand een hapje mee te eten. Ersan plofte naast Anne neer en maakte een relaxte indruk. Even later begreep Anne dat hij haar appje nog helemaal niet gelezen had. Het gaf haar een fijn gevoel dat hij sowieso naar haar onderweg was geweest. Hij pakte zijn telefoon om Harold terug te bellen. Die had hem proberen te bereiken toen hij op de fiets zat. Nu las hij pas Annes bericht en keek haar nieuwsgierig aan. Hij vroeg uiteraard niets. Een wit bestelbusje kwam aangereden en stopte voor Annes huis. Direct sprong Herr Günther op en meldde dat hij nog even naar zijn werk moest. Zonder te bedanken voor de maaltijd beende hij door de tuin naar een bleke, roodharige man die uitstapte. Suus en Guus wisselden een verbaasde blik. Het was toch wel een wonderlijke man. Zowel Ersan als Anne bestudeerde het busje. Daarop stond in blauwe letters ‘Energy Revolutions’. Net toen het wegreed, arriveerde Harold. Hij bestudeerde het busje eveneens geïnteresseerd. Ook Harold werd vrolijk aan tafel uitgenodigd. Harold plofte neer. Suus keek stralend de tafel rond. ‘Wat ouderwets gezellig, jongens!’
‘Was het dat maar,’ dacht Anne.
Volgende week:
Het Verbond vergadert.