Vaste prik
Jan: (vrolijk) ‘Jan, goedemorgen.’
Stefan: ‘Stefan. Goedemiddag dacht ik.’
Jan: (nog vrolijker) ‘Kijk even horloge op rechts... inderdaad goedemiddag Stefan.’
Stefan: ‘Op rechts?’
Jan: ‘Ja, op rechts en op links geprikt want ik ben rechts.’
Stefan: ‘Je hebt je prik? Astra?’
Jan: ‘Nee, (trots) Pfizer!’
Stefan: ‘Wow! De Rolls Royce onder de vaccinaties… En?’
Jan: ‘Van de prik niks gemerkt, maar ik werd wel overvallen door een wolk van nostalgie. Alsof er ineens heimwee door mijn aderen stroomde’.
Stefan: ‘Heimwee… wat een interessante bijwerking!’
Jan: ‘Ja, even was ik weer terug in de tijd. Alsof ik met leeftijdsgenootjes in de rij stond voor de eerste schooldag, of voor het gekleed afzwemmen voor het zwemdiploma B. Allemaal licht nerveus en klaar om deze nieuwe fase van ons leven in te gaan! Bij de 15 minuten nazit heerste een ongedwongen zelfs opgeluchte sfeer, de natte zwembroek weer in de tas en droog achter de oren. Het voelde geweldig, een enorme saamhorigheid. Het mooie is dat we over 6 weken een soort reünie hebben want dan mogen we weer! Er is zelfs sprake van dat het een vaste prik wordt want ‘je weet maar nooit.’
Stefan: ‘Wat mooi! Ik herken het... alleen bij mijn Astra was het de dag erna alsof ik te veel bessenjenever had gedronken op mijn eerste klassenfuif maar de dag daarna kreeg ik het ‘Summer of Love’ gevoel.’
Jan: ‘Ja met een strootje in je mond op blote voeten door de stad struinen.’
Stefan: ‘Begin van een lange mooie Weespse Lente. Laat het maar komen: de Groene Punt wordt ontsloten, de knoppen gaan open, de bloemetjes, de bijtjes, de stampers, de meeldraden… We gaan weer heel Nederland bevruchten!’
Jan: ‘Jazeker maar ik wacht nog wel even op mijn tweede prik en dan ben ik heel benieuwd hoe stevig mijn eerste handdruk met een vreemde zal zijn. En de omhelzing van mijn dochters.’
Stefan: (hoopvol) ‘Maar het komt goed. De kou is bijna uit te lucht toch?’
Jan: ‘Ja toch? Ik zeg extra dikke ellenboog en hou vol.’
Stefan: ‘Hou Vol!’