The gangs of New Weesp
Ikzelf ben opgegroeid tussen elitaire kakkers en nietsontziende dijkers. Die laatsten waren veelal kansloze idioten waarmee ik buiten het Utrechtse voetbalstadion (oud) Galgenwaard de voetbalvijand na iedere wedstrijd te lijf ging. De Bunnik-side was in die tijd alles. Ik droeg een leren jas met epauletten (zoek maar op) en deelde op de tribune voor de wedstrijd vaak een doos goedkope bonbons uit aan de ‘vrouwtjes’ bovenin. Het restant werd vervolgens hard naar beneden gesmeten. Na de wedstrijd gooiden we ons net zo hard buiten het stadion met vlindermessen, ploertendoders en blote handen in het strijdgewoel. Het ging lang goed totdat ik een keer een venijnige messteek in de onderrug/bil kreeg. Ik ging meteen op hockey.
Let wel: Ik voetbalde hoog.
Van kantine naar clubhuis. Van naakt douchen naar niet douchen. Broodje frikandel werd croissant Camembert.
Ik kameleonteerde mijzelf weer eens en belandde in Kampong H6 (Hazes). Speelde 1ste klas. Gelukkig, bleef de vechtersmentaliteit. Jan Joost van Gangelen werd jaar in jaar uit nooit kampioen. Ook al duurde een kampioenswedstrijd in Hilversum 20 minuten langer. We verloren niet. Het korenblauw van Kampong was onoverwinnelijk.
Kakkers en dijkers. Zijn ze er nog? In Weesp? In Weespersluis? Ik vind ze allebei leuk. Kom maar door met lokale accenten, of aardappel-in-de-keel ABN. Laat de muziek horen die bij je past en een goeie mop is altijd leuk, Waar je ook vandaan komt, nie woar?