Nora is tekstschrijver, blogger op milesandmore.nl en social media junk. “Een dag geen wifi is een dag niet geleefd.” Volgende week op deze plek: Stefan Stasse en Jan Kooper.
Nora is tekstschrijver, blogger op milesandmore.nl en social media junk. “Een dag geen wifi is een dag niet geleefd.” Volgende week op deze plek: Stefan Stasse en Jan Kooper. Foto:

Prikkelbaar

We hebben een nieuwe buurtbewoonster. Ze laat zich niet vaak zien, eigenlijk alleen ’s nachts. Dan sluipt ze stilletjes door de straat, maar alleen als ze denkt dat er niemand is. Laatst liet ik Mollie uit, het was half een ’s nachts, toen zag ik haar voor het eerst. Schuw schuifelde ze langs de huizen. Op de stoeprand rustte ze even uit en daarna sloop ze de tuin van onze overburen in. Mevrouw egel.

Na deze eerste nachtelijke ontmoeting laat de egel zich vaker zien. Meestal in het donker. Of we horen haar luidruchtig eten ergens onder een bladerdak. We zijn zo blij met deze nieuwe buurtgenoot dat we met de overburen een egelclub hebben opgericht. Inclusief egel-appgroep. Wie de egel ziet en op de foto heeft vastgelegd, stuurt deze in de appgroep. Plaatjes van baby-egels, of geknutselde egels van banaan en druiven mogen ook. En tips. Want we willen goed voor de egel zorgen. ‘Je kunt ze bijvoeren met katten- of hondenbrokken, muesli, fruit, pindakaas of speciaal egelvoer. Maar geef egels geen melk. Daar worden ze ziek van, omdat egels niet tegen lactose kunnen.’ Een snel rondje op Google is al heel leerzaam. De overburen hebben zelfs een egelhuis – in egelkringen is het waarschijnlijk meer een egelvilla – neergezet.

Gisteren stond mevrouw egel ineens op klaarlichte dag voor het tuinhek. Ze kon er niet in, want het hoekje waar ze normaal door naar binnen sneakt, was te klein geworden. Na wat verwoede pogingen van de forse egel om toch door het hek te kruipen, besloten we haar te helpen. Het hek kan namelijk ook gewoon open. De egel had niet door dat ze een stukje meer naar rechts nu de tuin in kon. Ze bleef haar koppie in het te kleine gat duwen. 

Bewapend met ovenhandschoenen tilde Jur de egel op en hield haar als een pasgeboren Lion King voor m’n neus. Ik zag een koddig snoetje dat zich oprolde in een dikke bol stekels. Heel dik. Op een veilig plekje in de tuin nestelde mevrouw egel zich direct onder de bladeren. Ik ben natuurlijk geen expert, maar voor de zekerheid heb ik alvast beschuit met muisjes gehaald.