Supermarkttoerisme
Verwonderd staan ze voor het schap met broodbeleg in de Albert Heijn. Twee mannen. Ik denk dat het toeristen zijn. Nee, ik wéét dat het toeristen zijn. De een draagt teenslippers, een T-shirt van een of andere band en een rugzak. De ander heeft Teva sandalen aan en een moneybelt – zo’n plat heuptasje – om z’n middel. Om de beurt pakken ze iets uit het schap. Dan wordt er in het Frans overlegd, gelachen, van dichtbij gekeken, goedkeurend geknikt en vervolgens gretig rondgekeken naar nieuwe, onbekende producten.
Die buitenlandse-boodschappen-blijdschap herken ik helemaal. Zodra ik in Frankrijk ben ga ik direct op zoek naar de plaatselijke Carrefour of E. Leclerc. Het liefst zo’n supermarktunit met minimaal twintig kassa’s. Daar kan ik dan uren door de eindeloze gangpaden struinen. Me verwonderen over de bijzondere ontbijtgranen – cornflakes met Snickerssmaak, wie bedenkt dit?! – turen naar al die gekke koekverpakkingen en m’n mandje volladen met yoghurtjes in smaken die ik niet ken. En dan ben ik nog niet eens op de gigantische versafdeling geweest, waar courgettes in alle vormen en maten liggen, de fruitsoorten niet te tellen zijn en waar ik met grote ogen kijk naar de bakken vol verse en soms nog levende vissen. Boodschappen doen in het buitenland is een toeristische attractie op zich.
In Nederland loop ik in de supermarkt met mijn boodschappenlijstje ASAP van het klaphekje naar de kassa, maar in een Franse Carrefour mag ik van mezelf helemaal los. Het is toch vakantie hè? Rare chipssmaken, douchegel in onbekende geuren en ohhh die kaasjes! Kiezen is geen optie.
Het Franse stel in de Albert Heijn op de Achtergracht denkt er net zo over. Ik zie hun winkelwagen uitpuilen met kleurrijke verpakkingen en producten die ze waarschijnlijk niet per se nodig hebben. Ze nemen uitgebreid de tijd om alle gangpaden te bezichtigen en genieten er duidelijk van. Als ik langs hen loop zeg ik in mijn beste Frans ‘bonjour!' De mannen kijken glimlachend op en zeggen vrijwel tegelijkertijd ‘koedendak'. Heel even voelt het alsof ik zelf op vakantie ben.