Nora is tekstschrijver, blogger op milesandmore.nl en social media junk. “Een dag geen wifi is een dag niet geleefd.” Volgende week op deze plek: Stefan Stasse en Jan Kooper.
Nora is tekstschrijver, blogger op milesandmore.nl en social media junk. “Een dag geen wifi is een dag niet geleefd.” Volgende week op deze plek: Stefan Stasse en Jan Kooper.

Virtuele visite

“Bij mij is er zes jaar geleden een stukje baarmoederhals weggehaald.” Ik zit in een Teams-meeting met twee freelance-collega’s. Nog voordat we aan onze agenda beginnen, zijn we beland in een bespreking van onze eigen medische kwalen. Collega één heeft gister een moedervlek in haar hals laten weghalen (‘hier zat-ie, moet je kijken’) en collega twee heeft straks een wortelkanaalbehandeling. En zo evolueert dit gesprek van vitamine D-tekort en depressies (collega twee), constitutioneel eczeem (kind van collega één), een verkeerd uitstrijkje (collega twee), naar mijn eigen medische problemen, zij het van zes jaar geleden. Want in deze mankementenveiling (wie biedt er meer?) kan ik natuurlijk niet achterblijven. 

Tijdens eerdere online-meetings heb ik m’n collega’s al een kleine tour door onze huiskamer gegeven. Dat kan gewoon als je via een scherm met elkaar praat. Ook ons huisje én tuin op de Veluwe heb ik uitgebreid online geshowd. En natuurlijk Mollie. Want als er een puppy naast je ligt te slapen dan is het een kleine moeite om even je scherm te draaien zodat iedereen oehhh en aahhh kan zeggen. Alles in het kader van ‘nu we er toch zijn’. Want zo voelt het een beetje, dat je bij iemand thuis op bezoek bent. Overigens heb ik zo ook details van het interieur van verschillende collega’s gezien. Variërend van een vitrine vol modelvliegtuigjes (‘van mijn man’), een verbouwingschaos en een moestuin, tot een opblaaswatermeloen (‘van mijn dochter’). Ik hou ervan. Waar ik niet van hou? Collega’s die hun online-achtergrond blurren. Saaaaai…

Dat we in de Teams-meeting al een kwartier over niks praten, blijkt als het carillon begint te spelen. “Belt er iemand aan?” Collega twee kijkt vragend. Ik leg uit dat ik op zolder zit met de deur open en dat we vlak naast de kerk wonen. Dat willen die twee vergadertijgers wel zien. En zo sta ik op een woensdagochtend met m’n laptop boven m’n hoofd, langzaam draaiend op ons dakterras. Zodat collega’s aan de andere kant van Nederland ons uitzicht over Weesp kunnen zien. Wie zegt dat onlinevergaderen afstandelijk is?