Stedenband met Berlijn
Och och. Vroeger. Toen de lucht nog schoon was en de seks nog vies.
Ja. Vroeger. Toen keek ik uit naar het gemeentebord. Vanuit de auto van mijn ouders. Bij het naderen van een stad of dorp. Samen met mijn zus zagen we dan stadsgrensborden als: Coesfeld Duitsland (De Bilt). Semily Tsjechië (Driebergen). Hódmezővásárhely zuidoostelijk Hongarije (Hoofddorp). Bij ons in Zeist hadden we niks. Nu vind ik er opeens een Japanse stad, Yamada. Was toen onmogelijk. Zo’n bord aan de weg had soms een prachtig exotisch logo. Waarop je kon wegdromen…. Het wordt ook wel jumelage (vriendschapsband) of partnerstad genoemd.
Goed. Wij waren vorige week in Berlijn. Partnerstad Weesp lijkt me. Want wat een overeenkomsten! De kronkelende rivier de Spree. Het broertje van de Vecht. De verschillende wijken zoals Kreuzberg en Charlottenburg. De vele kinderspeeltuinen. De ruimte. Oudbouw naast nieuw. Terwijl we ons daar verbaasden (op de elektrische step, want lopen… ha! echt niet) gaf het ons ook tegelijkertijd een warm gevoel. Weesp als klein Berlijn. Met recalcitrante bewoners. En meelopers. Met uitstekende horeca. Waar de currywurst een plaats krijgt naast de vegan crispy crab sandwich. Met niet één, maar twee clubs in de Bundesliga (wij hebben één topclub). Kortom, één en al herkenbaarheid.
Mocht u een keer naar de grote broer van Weesp willen gaan, vanaf spoor 2 begint uw reis. En 6 uur later ziet u dan het stedenbandbord voorbijflitsen.