The Weesper news
Een bijzonder bericht. En ik wist het zelf ook niet. Wat blijkt? Het WeesperNieuws gaat verder dan Driemond of Nigtevecht. Wie had dat gedacht? Deze week ontdekte ik dat mijn columns zowaar driftig worden gelezen in Canada.
Natuurlijk. Ik stuurde ze zelf naar mijn in 1964 geëmigreerde tante in Ontario. Maar goed. Haar honger naar Nederlandse informatie bleef en daarom verspreidde ze de verhalen onder de andere nieuwshongerige emigrado’s in Nederlands-Canada. Zo is het WeesperNieuws daar plotseling een begrip bij de 70-100+-ers. En Ontario is 2 x zo groot als Frankrijk. Maar het WeesperNieuws gaat verder. De fans uit Vancouver ontvangen sinds kort hun stories. En nu is Oceanië aan de beurt. De Nederlandse enclave in Auckland en Canberra wacht wekelijks met smart op de volgende column. Tenminste, zo zie ik het voor me.
Mijn jeugdige en immer kennisslurpende tante van 78 reageert wisselend op mijn columns. Haar beeld van Nederland stamt nog uit de jaren 60. En dit wordt nu af en toe vertroebeld door mijn schrijverij. De signaalananassen van eenzame vrouwen deden veel stof opwaaien, zo begreep ik. En de column over de passerende Amsterdam-Rijnkanaalvrachtschepen maakte daar op geheel eigen wijze ook veel emoties los.
Maar goed. Herinneringen aan vroeger. Gecombineerd met de beelden van het Nieuwe Nederland. Met angst en plezier wacht mijn nieuwe fanbase op de volgende WeesperNieuws column. Wat zullen ze van deze vinden?