'Onze band met de lezers is heel waardevol'
WEESP Als eindredacteur was Marieke van Veen in 2018 nauw betrokken bij de introductie van WeesperNieuws Extra: online exclusieve artikelen voor leden. Hoe kijkt zij naar deze nieuwe vorm van lokale journalistiek?
“Het kwam voor ons niet helemaal uit de lucht vallen. De uitgever ‘waarschuwde’ ons al langer dat er iets moest gaan veranderen, wilde de lokale journalistiek in Weesp een toekomst hebben. Maar het was best een spannende stap, dus de beslissing werd een paar keer uitgesteld. Om eerlijk te zijn, vond de redactie het toen prima. Als je iets al jaren op dezelfde manier doet, heb je een bepaalde routine en dat vinden veel mensen prettig. De keerzijde daarvan is dat je een beetje indommelt. De overstap naar Extra was financieel noodzakelijk, maar schudde de boel ook op een andere manier op. Hoe dat precies werkt is lastig uit te leggen, maar ideeën, mensen en onderwerpen die we voor ons gevoel al tientallen keren hadden herkauwd, lagen opeens weer als verse, glanzende appels in de fruitschaal. De stap naar Extra dwong ons de dingen op een andere manier te benaderen en hierdoor veranderde ook onze eigen kijk op dingen. Dat vind ik heel waardevol, ik heb veel minder het gevoel van ‘dat weten we nou wel’ en heb daardoor meer plezier in mijn werk."
Band met de lezers
"Ik snap goed dat andere uitgevers ons in de gaten houden en ons voorbeeld volgen. Ik heb zelf ook al een aantal keer een hoofd- of eindredacteur uit het land aan de lijn gehad die wilde weten 'hoe dat nou ging met Extra'. Meestal bellen die mensen terwijl je net in een ingewikkeld verhaal zit. Ik begin mijn antwoord dan met een standaard riedeltje, maar halverwege het gesprek lijkt het wel alsof ze de afdeling sales te pakken hebben. Dat gaat vanzelf door mijn enthousiasme, die ik - zoals ik al zei - echt niet direct had, maar dat wel snel groeide. Extra zorgt voor een frisse wind en wat ik ook echt heel leuk vind is de band met de lezers. Ik schrijf mijn artikelen echt met onze lezers in mijn achterhoofd, alsof ik iets aan ze vertel of iets uitleg. Daarom is het maken van de nieuwsbrief aan het eind van de dag ook zo leuk. De gratis krant krijgen mensen ‘zomaar' in de bus. Wellicht verdwijnt die soms zonder ‘m gelezen te hebben de kattenbak in. Maar onze Extra-abonnees lezen onze verhalen echt, dat kunnen we monitoren."
Rubberlaarzen
"Ik denk nog regelmatig terug aan mijn allereerste Extra-artikel. Ik moest met mijn nieuwe beige suède laarzen een modderig weiland doorkruisen om dode schapen met een doorgebeten strot te fotograferen - aangevallen door een hond. Terneergeslagen kwam ik terug en schreef ik het relaas van de zeer aangedane boerin op. Die dag verstuurde ik de nieuwsbrief naar onze drie abonnees. Echt waar: drie! Ik kon wel janken. Was ik daar nou de hele dag druk mee geweest? Inmiddels hebben we al een heel mooi ledenbestand, maar het voelt nog steeds persoonlijk. En ik heb nu trouwens altijd rubberlaarzen in de kofferbak. "
Slechts drie lezers, ik kon wel janken
