'Tegenwoordig hebben we wel honderd verschillende soorten brood in de winkel liggen'
WEESP De bakkerij werd voor het eerst geregistreerd bij de Kamer van Koophandel in 1901. In 1945 kwam het in de familie toen Cor Mühl het overnam van de toenmalige bakker. Sindsdien zit het bedrijf in de familie en inmiddels bakt kleinzoon Cor Mühl dagelijks het brood voor Weesp.
Bij elke generatie Mühl begon het kennismaken met het vak al op jonge leeftijd. Cock Mühl, de tweede generatie, leerde het vak vroeg en Cor trad als tiener in zijn voetsporen. Twijfel of hij de zaak wel over zou willen nemen heeft hij eigenlijk nooit gehad.
Honderd verschillende broden
Terwijl er in de tijd van Cock een vrij selecte variatie aan brood in de bakkerij te vinden was, is dat flink veranderd sinds zoon Cor de zaak heeft overgenomen. “Volgens mijn vader had je vroeger alleen maar wit, bruin, volkoren, of grof volkoren brood. Dat was het. Tegenwoordig hebben we wel honderd verschillende soorten brood in de winkel liggen.”
Vooral het desembrood doet het tegenwoordig goed, iets waar Cor blij mee is. Hij houdt namelijk wel van nieuwe dingen uitproberen. “We zijn daar ruim tien jaar geleden mee begonnen, toen liep het niet zo goed. Maar we hebben toch volgehouden en nu gaat het juist heel snel de deur uit.”
Koekje van 115 kilo
Cor probeert zo goed mogelijk in de gaten te houden waar behoefte aan is. “We hebben een heel netwerk van bakkers in Nederland waar we met elkaar in gesprek gaan en ideeën delen. Zo probeer ik een beetje te experimenteren. Negen van de tien keer slaat het niet aan, maar de tiende keer lukt het wel. Dat is gewoon blijven proberen en uitzoeken wat de klant graag wil.”
Dat experimenteren, daar is de hele familie gek op. Cock Mühl heeft ooit samen met andere bakkers uit de stad de grootste Weespermop ter wereld gebakken. Het koekje was het formaat van een flink persoon: het woog maar liefst 115 kilo.
Kleinschalig
In het verleden waren er in de regio meerdere vestigingen van Cor Mühl te vinden, maar dat was niet zo geslaagd, volgens de bakker. Hij houdt zijn onderneming graag kleinschalig. “Ik werk het liefst ook zelf in de bakkerij. ‘s Ochtends sta ik gewoon zelf op de werkvloer om brood te bakken. Dat kleine, dat vind ik prettig.” Ook vader Cock staat, ondanks zijn pensioen, nog meerdere dagen per week in de bakkerij. Beide mannen zijn zo verknocht aan het vak dat ze het maar moeilijk los kunnen laten. Er is ook altijd een Mühl in de buurt van de bakkerij te vinden. Cor woont met zijn gezin namelijk naast de zaak, Cock en zijn vrouw wonen al lange tijd boven de winkel.
Toekomstige bakkers
Of er ook nog een vierde generatie Mühl komt, weet Cor nog niet. Zijn zoontje is daar nog te jong voor. “Hij is tien en zegt heel enthousiast dat hij bakker wil worden. Maar dat is natuurlijk nog even afwachten. Er is nog een tweede kind op komst. Misschien dat hij of zij ook aspiraties heeft. We zullen het zien.”