‘Ik blijf zitten waar ik zit.”
Zorg & gezondheidAls we aanbellen bij het Philadelphia huis aan de Achtergracht staat bewoonster Wendy (37) al vol ongeduld achter het raam te wachten. Ze heeft speciaal voor het interview haar mooiste zwarte jurk aangetrokken en ze kan niet wachten om een rondleiding te geven door haar gezellige huis, dat ze deelt met zeven huisgenoten. Binnenkort komt daar hopelijk een achtste bij, want er is een plekje vrij.
In de woonkeuken staat thee en koffie klaar en daar spreken we met een van de begeleidsters en met twee familieleden van de bewoners over deze woonvorm. In een van de oudere huizen van Weesp midden in het centrum zijn negen appartementen voor mensen met een verstandelijke beperking of autisme. Hier woon je zo veel mogelijk zelfstandig, maar wel begeleid.
Hechte kring
“Het is hier altijd ontzettend vrolijk”, zegt Chantal. Zij is de zus van Wendy en maakt deel uit van de hechte kring die om de bewoners heen staat. Zij en de andere leden van de ‘Vrienden van de Achtergracht’ zijn nauw betrokken bij het reilen en en zeilen van dit huis, dat al twintig jaar bestaat. De zoon van Nina woont hier al twintig jaar. “Dit is zijn thuis”, zegt..