Negenennegentig cent
MensenOp dinsdag lees je als abonnee van WeesperNieuws Extra alvast de column die op woensdag in de krant staat, Vandaag is Nora aan de beurt. Zij probeerde prijsbewust te winkelen en kwam erachter dat de zuurpruimen in de aanbieding waren.
Als er iets is waar ik niet van hou dan zijn dat gillende kinderen in de supermarkt. Mijn hemel. En dan bedoel ik niet zo’n peuter die midden in het snoep-gangpad een enorme woedeaanval heeft en met z’n mollige knuistjes op de grond ligt te meppen. Daar kan ik nog best om lachen. Wat ik wel bedoel zijn de kinderen die van hun ouders al schreeuwend tikkertje mogen spelen tussen de schappen. Ga maar buiten rennen, ik wil rustig boodschappen doen.
Vorige week trof ik weer zo’n lawaaipapegaaitje in de winkel. Ik stond net m’n zakje Jonagolds te wegen toen er twee meisjes voorbij sjeesden. “Hier ligt de andijvie. Emma kijk, HIER.” Emma, die duidelijk een zachtere stem had, zei iets terug wat ik niet kon horen. “Nee Emma. An-dij-vie.” Het kind ..