Nee! Niet de laatste Ellie en Nellie!
door Marieke van Veen
WEESP – 'Op en top Ellie en Nellie' heet het nieuwste boek van Rindert Kromhout. Hij heeft er afgelopen donderdag uit voorgelezen op de Kors Breijerschool.
Het boek begint ermee dat de gemene tweeling Ellie en Nellie en hun ouders op een boot zitten richting Spanje. Omdat ze in Nederland niet meer welkom zijn, gaat het gezin daar een nieuw leven opbouwen. Maar door noodweer lijden ze schipbreuk en belanden ze in Italië. Lukt het Ellie en Nellie om daar wel brave meisjes te zijn?
Diezelfde donderdag vierde Kromhout ook het verschijnen van het nieuwe 'Abc van Kikker'. Op verzoek heeft de Weesper auteur de bestaande tekeningen van de overleden illustrator Max Velthuijs voorzien van nieuwe teksten. Ook hieruit las hij voor. Na afloop was er een drukbezochte boekenverkoop door de BoekenArk en signeerde de schrijver in de aula.
Hebben we zo lang moeten wachten op een nieuwe Ellie en Nellie en dan is het ook meteen de laatste...
"Dat eerste lag niet per se aan mij. Dit verhaal lag al anderhalf jaar in mijn la. Maar er moesten natuurlijk nog wel mooie tekeningen bij. En daar is Annemarie van Haeringen weer prima in geslaagd."
Maar klopt het dat dit je laatste Ellie en Nellie-boek is? De kinderen van de Kors Breijerschool reageerden heel teleurgesteld.
"Die reactie snap ik wel, maar toch vrees ik van wel. Hoewel je het nooit zeker weet natuurlijk. Op en top Ellie en Nellie is het negende boek in deze serie, op een gegeven moment is het mooi geweest."
'Ellie en Nellie zijn gebaseerd op het meisje dat mij vroeger pestte'
Werd het lastig om steeds weer een nieuw avontuur voor de meisjes te verzinnen?
"Ik wil mezelf niet herhalen en dan wordt het op een zeker moment lastig, ja. Ik ben destijds begonnen met Ellie en Nellie omdat de uitgeverij een serie wilde voor beginnende lezers. Het moest lekker smeuïg zijn. Zo ontstonden Ellie en Nellie, de gemene tweeling - gebaseerd op een naar meisje dat mij vroeger op school pestte. Het zijn leuke boeken om te schrijven, niet ingewikkeld. Ook dit laatste boek heb ik met heel veel plezier geschreven."
Is het ook niet zo dat je met Soldaten huilen niet en April is de wreedste maand een andere weg ingeslagen bent?
"Die boeken móét ik schrijven, dat komt van binnenuit. Opdrachten als Ellie en Nellie en Kleine Ezel brengen brood op de plank. Om van het schrijven te kunnen leven, moet ik die opdrachten erbij blijven doen. Dat vind ik ook helemaal niet erg. Maar werken aan de boeken over de Bloomsbury Group... daar gaat mijn hele ziel en zaligheid in."
Is het niet verwarrend om verschillende soorten boeken door elkaar te schrijven?
"Het is een kwestie van een knop omzetten, en dat lukt de ene dag wat beter dan de andere. Maar ik beleef nog altijd veel plezier aan dit vak, ik zou niets anders willen."
Met je kinderboeken bezoek je geregeld scholen en heb je contact met je jonge lezers. Hoe zit dat met je boeken over de Bloomsbury Group, die je voor jongeren en volwassenen schrijft?
"Ik ben ook wel eens op het Vechtstede College geweest, hoor. Toen 'Soldaten huilen niet' net uit was. Dat vond ik ook erg leuk. Dat gebeurt ook vast nog wel eens."
Dan nog even over het Abc van Kikker...
"Erg spannend: vinden de mensen mijn teksten wel kloppen bij het werk van Max Velthuijs? Toch wilde ik het graag doen. En volgens mij is het gelukt om er iets moois van te maken."