Auteur Mel Wallis de Vries vond dankzij haar kinderen al snel haar weg in Weesp.
Auteur Mel Wallis de Vries vond dankzij haar kinderen al snel haar weg in Weesp. Foto: Marieke van Veen

'Ik schrijf tienerthrillers omdat die er in mijn jeugd niet waren'

WEESP - Mel Wallis de Vries levert elk jaar een spannend jeugdboek af. Een van die boeken wordt volgende winter verfilmd. Reden genoeg voor een kennismakingsinterview.

door Marieke van Veen

Dat jij in Weesp woont!
"Al 2,5 jaar. Ons huis in Amsterdam werd te klein, want we wilden graag een derde kind. We hebben toen een cirkel om Amsterdam getrokken en kwamen al snel in Weesp uit: de grachten, de molens... en de treinen rijden af en aan."

Mis je de grote stad niet?
"Rond de verhuizing was ik net zwanger en doodmoe en misselijk. Ik had geen puf om Weesp te verkennen. Maar met schoolgaande kinderen die sporten en op andere clubjes zitten, vind je vanzelf je weg. Toen ik weer eens in Amsterdam ging eten met vriendinnen realiseerde ik me dat ik al maanden niet in Amsterdam was geweest en het ook niet had gemist. We willen nooit meer terug."

Je boek 'Vals' wordt verfilmd. Spannend?
Pas als ie draait kan ik zeggen of ik hier goed aan heb gedaan. Het zijn echt grote namen die het verhaal gaan verfilmen. De regisseur is Dennis Bots van 'Achtste-groepers Huilen Niet'. Het komt goed, maar ik moet het dus wel loslaten. Ik kan adviezen geven, maar anderen nemen de beslissingen."

Kun je zelf goed tegen 'adviezen'?
"De uitgever stelt wel eens een wijziging voor die invloed heeft op het plot. Dan vind ik het wel eens lastig, maar gelukkig mag ik zelf bepalen of ik het wel of niet aanpas. Slechte recensies trek ik me wel aan, maar ik probeer het ook te relativeren. Er is wel eens een boek van mij neergesabeld terwijl het later een publieksprijs won."

'Vals wordt verfilmd. Dat betekent dat ik het uit handen geef'

Snap je de keuze voor Vals?
"Het leent zich uitstekend voor een film. Een groep vriendinnen in een ingesneeuwde blokhut... toen ik het schreef kon ik die ijzige kou en het desolate landschap letterlijk voelen. Qua set is het ook simpel, het speelt zich op één plek af dus je hoeft niet met het hele circus van hot naar her. Daarbij heeft het boek in 2012 de Prijs van de Jonge Jury gewonnen. Overigens denk ik dat mijn andere boeken ook goed te verfilmen zijn. Wie weet?"

Waarom schrijf je tienerthrillers?
"Ik schrijf één boek per jaar en dat is in combinatie met ons gezin best pittig. Het dwingt je ook te kiezen voor een bepaald genre, anders bind je geen lezers aan je. Ik heb zelf altijd van spannende boeken gehouden. Als kind schreef ik spannende verhalen en in de bibliotheek zocht ik enge boeken. Ik weet nog hoe teleurgesteld ik was toen ik op de zoekcomputer in de bieb 'moord' intypte en er bij de jeugdboeken geen enkel resultaat uitrolde. Dus nu schrijf ik ze zelf. Ik schrijf graag voor tieners omdat ik me goed kan inleven. Ik weet nog goed hoe belangrijk het voor mijzelf op die leeftijd was om te kunnen vluchten in een boek."

Waarom? Had je het zwaar als tiener?
"Ik was erg onzeker. Ik had een leuke vriendengroep om me heen, werd niet gepest, maar het ontbrak me gewoon heel erg aan zelfvertrouwen. In plaats van op de voorgrond te treden, ging ik liever in een hoekje zitten lezen. Eerst de spannende boeken van de bieb en toen de thrillers uit mijn moeders boekenkast."

Hoe schrijf je met drie kinderen om je heen? Werk je zo gestructureerd?
"Als ik ja zeg, lijst mijn man deze krant in om me elke dag keihard te kunnen uitlachen. Ik heb het geluk dat ik drie dagen in de week oppas heb en me dan volledig op het schrijven kan richten. Is de oppas weg, dan gaat de computer uit en ben ik er voor de kinderen. Ik zou het niet anders willen, ik heb een heerlijk leven."