Gaan we de schansen reconstrueren?
En hoe ziet de toekomst van ouderen er uit?

25 februari 2014, 11:25

Op 19 maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen in Weesp. In de aanloop daarnaar vraagt het WeesperNieuws naar de standpunten van de politieke partijen over een aantal heikele kwesties.

De opdracht voor het reconstrueren van de schansen is al de deur uit. Alleen het werk is nog niet begonnen. Wat nu? Gaan we door, of stoppen we er toch mee?

Het is een van de zwaarste taken die de gemeente Weesp de komende jaren mag volbrengen. De toekomst van de ouderen in de stad. Hoe ver gaan de partijen met zelfredzaamheid?

Op verzoek van het WeesperNieuws zetten de lijsttrekkers het standpunt van hun partij uiteen.

Schansen
De WSP is een voorstander van de reconstructie van de schansen als aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. De reconstructie moet op alle gebieden voldoen aan de Flora- en faunawetgeving. Ook mag de reconstructie niet niet ten koste gaan van de jachthavens die een zeer belangrijke trekker van het watertoerisme zijn. Specifieker: de haven van de hengelaarsbond mag geen hinder ondervinden van de reconstructie. De afspraken die met omwonenden zijn gemaakt in het verleden dienen gerespecteerd te worden. De onderhoudskosten moeten binnen een door de raad goedgekeurd budget blijven.

Ouderen
Dit thema is het belangrijkste thema waar wij als burgers en politieke partijen mee worden geconfronteerd.
Het staat als een paal boven water dat de gemeente te allen tijde zorgplichtig is en blijft. Dat is het sociale vangnet dat ervoor zorgt dat niemand tussen wal en schip terechtkomt. Onze ouderen die, voor ons, hun leven lang hebben gewerkt om een goede toekomst voor ons mogelijk te maken, moeten erop kunnen rekenen dat zij alle zorg krijgen die zij nodig hebben. Dat die zorg inkomensafhankelijk zal zijn, is gebaseerd op het solidariteitsprincipe, een principe dat we van harte onderschrijven en waar ons handelen op is gebaseerd. Zelfredzaamheid is een begrip dat te pas en te onpas wordt gebruikt door voor- en tegenstanders van dit begrip; voor de WSP betekent zelfredzaamheid dat een burger zijn uiterste best doet om zijn eigen hulp te organiseren en te realiseren. Lukt dat niet, dan zal via een zogenaamd keukentafelgesprek de hulpvraag moeten worden vastgesteld, waarbij de gespreksleider zo geschoold moet zijn dat burgers zonder reëel zelfbeeld of zonder voldoende assertiviteit toch de hulp krijgen die zij nodig hebben.