Midas Dekkers: 'Poep zit onterecht in het verdomhoekje.'
Midas Dekkers: 'Poep zit onterecht in het verdomhoekje.' Foto: Annaleen Louwes

Midas Dekkers nieuwste boek pleit voor de lust van ontlasten

WEESP – Genieten is zo moeilijk nog niet. Zelfs van iets basaals als ontlasten kan een mens genieten en waarom zouden we daar over zwijgen? Vergeleken bij alle aandacht voor eten is er opvallend weinig aandacht voor de andere kant van het spijsverteringskanaal, vindt Weesper schrijver en bioloog Midas Dekkers. Met zijn nieuwste boek 'De kleine verlossing of de lust van ontlasten' doorbreekt hij op eigen wijze dit taboe.

door Andre Verheul en Ruth van Kessel

Maar liefst 256 pagina's vult de auteur en bioloog met zijn visie over poep. Alle facetten van ontlasten worden belicht: vanuit de biologie, de cultuur, de geschiedenis en het milieu. "Poep zit onterecht in het verdomhoekje", zo stelt Midas Dekkers.

Wat wil je ons leren met dit boek?
"Ik begin het boek met de zin 'Genieten is zo moeilijk nog niet.' Een mens heeft alles bij zich om te kunnen genieten: het eigen lichaam is een bron van genot. Alleen dat vergeten de meeste mensen. Tot ons derde jaar lieten we vol trots een mooi gedraaide drol aan onze pappa of mamma zien. 'Kijk eens wat ik heb gemaakt?' We werden erom geprezen. Knap gedaan."
Hoe komt het dat we al lang geleden gestopt zijn om trots te zijn op onze productie?
"Vanaf het moment dat we zindelijk moeten worden is de poep die eerst zo prachtig en creatief was, ineens viezigheid die weggegooid moet worden. Sigmund Freud stelt dat dit een cruciaal moment is in een mensenleven, wat sommigen nooit te boven komen."

Maar wat wil je ons leren?
"Dat poepen heel leuk is. Dat eten leuk en lekker is, begrijpen we. Daar wordt veel aandacht aan besteed in kookprogramma's op televisie en kookboeken worden vol geschreven. Maar over poepen niets van dat al, terwijl poepen ook zo lekker kan zijn: een kwartiertje voor jezelf in een kleine ruimte waar je met rust wordt gelaten en als je iets geschikts hebt gegeten, glijdt de drol, als een stuk zeep door je handen, eruit. Een heerlijk gevoel. Een tweede reden waarom de tijd rijp is voor een boek als dit, is dat de medische wetenschap steeds meer waardering krijgt voor de darmen en wat er uitkomt. Onze darmen zetten voedsel om in energie en die energie zorgt ervoor dat we kunnen denken en doen. Tot slot maak je van de restanten een prachtige drol, als kroon op het energievormingsproces."

Is de drol taboe?
"Er wordt weinig over gesproken en als er al iets gezegd wordt is het lacherig of vunzig. Je kunt naar een drol kijken vanuit de cultuurhistorie. Of met de ogen van een bioloog: hoe is het mogelijk dat je van een boterham met kaas binnen 24 uur een prachtige drol weet te maken. Vanuit medisch oogpunt kun je een drol diagnostisch beschouwen."

Poepen kan lekker zijn: een drol die eruit glijdt is een heerlijk gevoel
 

Poep blijft vies, toch?
"Zo was het vroeger met seks ook: eerst vies, toen lekker vies. Wat ik probeer duidelijk te maken is dat als je poep net als seks lekker vies vindt, het weliswaar vies blijft, maar wel een stuk interessanter."

Hoe zou je het beste kunnen poepen?
"Op de eerste plaats met plezier. Daarbij zou je eens kunnen letten op wat je eet. Een goed kookboek zou moeten vermelden hoe je twee keer kunt genieten van je eten: over hoe het binnenkomt, maar ook hoe het het lichaam verlaat. De smaak van eten zit aan beide kanten van de darm."

Je moet poep dus op waarde schatten?
"Klopt, des te meer plezier beleef je eraan."