Er is constructief over de toekomst van de schansen gesproken, zo zegt wethouder Herman Tuning.
Er is constructief over de toekomst van de schansen gesproken, zo zegt wethouder Herman Tuning. Foto: Christian Pfeiffer

Waslijst aan ideeën voor verbeteren schansen

WEESP - Wat gaan we doen met de Draaierschans, de Rooseboom en de Nieuwe Achtkant? Wethouder Herman Tuning schakelt daarover met een onlangs geformeerde klankbordgroep, bestaande uit circa 35 omwonenden en andere betrokkenen. Het eerste gesprek was vorige week. "Iedereen is het erover eens dat we de schansen moeten koesteren."

door André Verheul

De halfweggezakte bastions aan de zuidkant van het oude centrum, de Draaierschans en de Rooseboom, daar moet iets mee gebeuren. Maar wat? En kunnen we dan meteen iets doen aan de in de ogen van velen te ver doorgeschoten reconstructie van de Nieuwe Achtkant, de schans aan de Ossenmarkt? Het vorige college van B en W beet er zijn tanden op stuk. Lukt het GroenLinks-wethouder Herman Tuning, die na de verkiezingen van dit voorjaar met dit dossier werd belast, nu wel om hier iets van te maken?

Vertrouwen
Tuning trok meteen de burgerparticipatiekaart. Dat lijkt een goed begin. Tijdens de kundig geleide eerste bijeenkomst van de klankbordgroep lukte het om de geest terug in de fles te stoppen. Tuning heeft vertrouwen in het vervolg. "Het was een heel goede avond. Er waren vertegenwoordigers van bijvoorbeeld de Historische Kring en de watersportverenigingen, maar er waren vooral veel bewoners en andere betrokkenen. Er is gesproken over wat er goed aan de schansen is, wat behouden moet blijven en wat zou kunnen veranderen. De aanwezigen hebben ook met elkaar gesproken en ze konden met briefjes suggesties indienen. Kortom, de avond heeft heel veel inhoudelijke input opgeleverd."
De avond begon stroef, maar toen scepsis en wantrouwen naar de achtergrond waren gevloeid, werd er constructief over de toekomst van de schansen gesproken, zo doet Tuning verslag. "Het werd steeds enthousiaster. Dat enthousiasme moeten we koesteren." Uit de waslijst aan ideeën blijkt een grote betrokkenheid. Er zijn voor de hand liggende zaken geopperd, zoals beter onderhoud, betere toegankelijkheid en veiligheid voor zwemmers. Daarnaast kwamen er ideeën op tafel voor zaken als een cafeetje, een vleermuisbunker en toevoegingen waarmee de geschiedenis wordt verteld. Ook het doortrekken van de Oude Gracht werd geopperd. Boven dat alles uit klonk een sterk geluid om de schansen te laten zoals ze zijn. Een knappe jongen die daar één breedgedragen voorstel van maakt.

Voorstel
De wethouder is van plan de zaak zeer zorgvuldig en transparant voort te zetten. Hij keert over anderhalve week terug naar de klankbordgroep met een verslag van de avond en, zoals hij het noemt, een rode draad: datgene waar de klankborders het goeddeels over eens zijn en waar Tuning een opening ziet voor een nieuw schansenplan met draagvlak. Voordat de wethouder met een plan naar de gemeenteraad stapt, overlegt hij eerst met de klankbordgroep zodat hij in de rug gesteund blijft. Die rode draad heeft Tuning wel al gezien, maar hij laat er nog niets over los. In december verwacht hij een voorstel te kunnen presenteren."Over één ding zijn we het eens: de schansen zijn prachtig, die moeten we koesteren en vooral ook goed onderhouden."