Kathelijn Straatemeier en Martha Brouwer timmeren aan de weg als klusvrouw.
Kathelijn Straatemeier en Martha Brouwer timmeren aan de weg als klusvrouw. Foto: Marieke van Veen

Geen klus is te gek voor Kathelijn en Martha

WEESP - Door bezuinigingen binnen het bedrijfsleven en de overheid kwamen Kathelijn Straatemeier en Martha Brouwer zonder werk te zitten. Om bezig te blijven en inkomsten te genereren gooiden de Weespers het roer om en gingen aan de slag als klusvrouw.

door Marieke van Veen

Kathelijn Straatemeier werkte als marketing- en communicatiecoördinator toen de freelanceklussen opdroogden. Martha Brouwer was opbouwwerker bij Versa, maar haar baan werd wegbezuinigd. Ze kenden elkaar toen niet, maar hadden wel dezelfde opvatting: niet bij de pakken neerzitten.

Krachten bundelen
Beide vrouwen waren altijd al graag met kwast en hamer in de weer. Ze besloten er hun werk van te maken, Straatemeier onder de naam De Klushulp, Brouwer als De Klusster. Met de eerste klussen kwam ook de mond-tot-mondreclame op gang en inmiddels verdienen de Weespers er hun boterham mee. Op een vrijwilligersdag van Versa kwamen de twee toevallig met elkaar in contact en besloten ze hun krachten te bundelen.

Eerste grote klus
Straatemeier: "Een vriendin van mij had een nieuw huis gekocht, maar zij en haar man hadden het zelf te druk met hun werk om zich met de verbouwing bezig te houden. Zij hebben mij daar toen voor ingehuurd. Omdat het om een klus van maanden ging en er best wel veel moest gebeuren, heb ik Martha gepolst. Dat project hebben we toen samen gedaan. Voor het stuukwerk, de elektra en loodgieten kwamen professionals en Martha en ik deden het binnenwerk en waren het aanspreekpunt voor de bouwvakkers."

Kinderkamer
Zo'n grote gezamenlijke klus geeft de twee vrouwen veel voldoening, maar een kleine klus net zo goed. "Ik heb laatst een tafeltje opgeknapt voor een oudere dame", vertelt Brouwer. "Erg leuk om te doen en de eigenaresse was er zo blij mee. Dat maakt dit werk zo leuk." Bij een andere opdracht, moest ze juist een tafel slopen. "Op zolder stond een zware tafel met gietijzer die ooit via het raam was geplaatst. Het was een sta-in-de-weg geworden. Maar de kozijnen waren vervangen en de tafel kon er niet meer door het raam uit. Via de trap ging ook niet. Toen heb ik hem ter plekke in stukken gezaagd en afgevoerd." Straatemeier doet graag klussen waar de opdrachtgever al een lange tijd tegenaan zit te hikken. "Vooral als het iets is dat al snel een verbluffend resultaat geeft, zoals het verven van een kinderkamer. Mensen kunnen dat vaak best zelf, maar het ontbreekt ze aan tijd en ondertussen blijft het knagen. Dat ik ze dat dan uit handen kan nemen en ook echt iets moois aflever, daar geniet ik erg van."

'Een grote klus geeft voldoening, maar een kleine klus net zo goed'

Stoer
Op de klusvrouwen wordt vaak verrast gereageerd, en vrijwel altijd positief. "Mensen vinden het stoer en het zorgt ergens ook wel voor een gunfactor. We vallen ook op, waardoor we mensen bijblijven. Zo heb ik wel eens een opdracht gekregen omdat iemand mijn klusbus bij de bouwmarkt had zien staan en het nummer had genoteerd", vertelt Brouwer.
Wat als er straks weer volop werk is op het gebied van marketing en welzijn? Straatemeier: "Ik pak als freelancer nog steeds wel eens een marketingklus aan, dus ik ben nog niet helemaal los van de branche. Dat wil ik ook niet, want het blijft een leuk vak. Het is nu prima te combineren en juist de combinatie vind ik fijn. Ik zie wel hoe het loopt." Brouwer ziet zichzelf niet zo snel weer switchen: "Ik vind wat ik nu doe zo leuk dat ik het jammer vind dat ik niet eerder klusvrouw ben geworden."