'Kom met je ideeën en zoek
de dialoog met elkaar op'
WEESP - Het eerste dat Bas Jan van Bochove deed toen hij begin dit jaar aantrad als waarnemend burgemeester van Weesp, was zijn mouwen opstropen. Bij evenementen liet hij zich zien, met wijkagenten liep hij mee en het vergadertempo van de gemeenteraad schroefde hij op. Velen hebben al met hem kennisgemaakt. De eerste indruk: ervaren, sympathiek, doortastend, streng waar het moet, meegaand als het kan.
door André Verheul
U bent nu negen maanden burgemeester van Weesp. Waar kijkt u met het meeste genoegen op terug?
"Op de plezierige manier waarop we met elkaar aan het werk zijn geweest. De gemeentelijke organisatie, het bestuur en de bewoners."
Hebt u iets veranderd?
"Misschien dat door mijn aanwezigheid of betrokkenheid mensen zaken anders zijn gaan aanpakken, maar dat wil ik dan niet zozeer als mijn verdienste zien. Weet u wat het aardige is? Dat de fractievoorzitters eigenlijk al voor mijn aantreden de scheidslijn van politieke tegenstellingen hadden overwonnen. Daar ligt de start van het proces van de afgelopen maanden, waar we nu de vruchten van plukken."
Zag u dan geen zaken die verkeerd gingen. Of die ergernis opwekten?
"Je ergeren moet je nooit doen, dat is slecht voor je gezondheid. Wat ik wel zie, is dat Weesp zo zijn eigen cultuur en eigen gewoonten heeft. De manier waarop men hier met elkaar omgaat en elkaar aanspreekt."
Kunt u een voorbeeld geven?
"De Weespers zijn heel dicht bij elkaar betrokken en spreken elkaar daardoor heel snel aan op een manier van: 'ja, maar dat kun je toch wel even voor mij doen…?' In mijn woonplaats Lelystad is dat helemaal niet het geval. Daar moest ik wel aan wennen. Soms is het heel goed als lijnen kort zijn, want dan kun je dingen in beweging zetten. Maar er schuilt ook een gevaar in. Als we alleen maar dingen gaan doen omdat we mekaar kennen, is dat niet goed."
'Soms is het goed als de lijnen kort zijn, maar er schuilt ook een gevaar in'
Stel dat 'wij Weespers' een goed voornemen voor 2015 zouden willen formuleren, wat zou u dan adviseren?
"Mijn advies zou zijn om de dialoog met elkaar op te zoeken. Ga het gesprek aan, kom met je ideeën. Dan wijs ik toch op de burgerparticipatie. Dat is precies het aanknopingspunt waarin wij met elkaar een meerwaarde aan Weesp kunnen geven. Daarnaast moeten we de zorg voor elkaar hebben. Vanaf 1 januari komen we met grote veranderingen in het sociaal domein op lokaal niveau. We zullen daarbij echt nog wel problemen tegenkomen. Dat moeten we met elkáár oplossen. Als je er voor elkaar bent, kun je veel van elkaar hebben en veel voor elkaar betekenen. En het grappige is: die Weespers hebben dat feilloos in de gaten. Neem de nieuwe VVW. Er is een geweldige drive om er wat van te maken, de uitdaging voor 2015 is om daar de volgende stap in te zetten en om te zorgen dat we niet bij een teleurstelling afhaken, maar doorgaan."
Wat zal, naast de zorg, 2015 nog meer beheersen in Weesp?
"Dat wij als gemeente ons enorm gaan inspannen om de dingen die we doen te verbeteren. Dat kan alleen als de inwoners ook gaan meedoen. De kwaliteiten van deze stad, daar staan wij voor, maar u mag niet verwachten dat het gemeentebestuur en de ambtenaren dat alleen doen. We hebben ook de hulp van burgers nodig. Figuurlijk - en vaak ook letterlijk - staat de deur van het stadhuis open. De inwoners kunnen hun burgemeester, hun wethouders en hun raadsleden aanspreken."
Weesp lanceert het burgerpanel. Wat is dat precies?
"Met het burgerpanel wil de gemeente de bewoners op nadrukkelijke wijze betrekken bij hun wijk en bij hun stad om zodoende op een plezierige manier met elkaar te leven en om te gaan. In de wijken uitnodigen we de bewoners uit om met ons mee te denken en mee te doen. Wij zeggen: het is in uw belang dat wij ervoor kunnen zorgen dat we met elkaar plezierig in deze stad kunnen leven."
Wat moeten we ons precies voorstellen? Een tafel, een zaaltje? Wat gaan we precies doen?
"We nodigen bewoners van een wijk uit voor een bijeenkomst om te praten over wat ze in de wijk anders zouden willen. Wat missen ze, wat zou er beter kunnen? We maken meteen duidelijk wanneer iets niet kan en wanneer wel en onder welke voorwaarden. Inwoners kunnen meteen aangeven op welke manier ze willen bijdragen: door mee te denken en hun kennis in te brengen of juist liever door de handen uit de mouwen te steken."
Stel: er komt een groepje jongeren dat een ontmoetingsplek wil in de buurt, maar er zijn ook bewoners die dat niet willen. Hoe dan?
"Een herkenbaar voorbeeld. Dan moet je met elkaar het gesprek aan. In een stad die heel gedifferentieerd is moet je soms accepteren dat - in dit geval - die jongeren ook een plek krijgen. En die jongeren zul je duidelijk moeten maken dat hun gedrag tot overlast kan leiden. In zo'n burgerpanel ga je die slag met elkaar aan en maak je heldere afspraken over bijvoorbeeld geluid en sluitingstijden. En weet je: die jongeren snappen dat dan ook. In andere plaatsen zijn er genoeg voorbeelden dat dat werkt."